ทำไม่ได้ หรือไม่ได้ทำ (กระทู้เสริมสร้างกำลังใจ)

[วายุ]

สิ่งที่เราต้องพูดก็คือ  "จะทำอย่างไร"

[Temujin]

วันนี้วันหยุดผม และน้าก็ได้โยนหนังสือ 1 เล่มให้ผมอ่าน ซึ่งได้อ่านแล้วก็เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง สำหรับคนที่อยากแตกต่าง

ไปหามาอ่านให้ได้นะครับ มันเป็นเรื่อง "วิสัยทัศน์และทัศนะคติ" ที่ผมได้กล่าวไปตั้งแต่แรกก่อนว่าต้องดีกับมัน ไม่ใช่ "ทฤษฎี" หรือ "ทักษะ"

แต่คุณก็ต้องขยันเรียนรู้ ไม่ปิดกันตัวเอง รวมทั้งศึกษาและยอมรับในความแตกต่างด้วย แล้วนำมาเชื่อมโยงกัน

กระทั่งได้เป็นนวัตกรรมที่เป็นแบบฉบับของคุณเอง ว่าไป สตีฟ จ๊อบส์ เจ้าของแอบเปิ้ลกินบ่เสี้ยง (ไม่หมด) นี่ก็เป็นนัก "สหวิทยาการ"

เหมือนกันนะเนี้ย  แต่ทำไมรัฐนี้ คนที่จบ รปศ. หรือ บริหารรัฐกิจ ถึงไม่กล้าคิดแบบเค้า ถ้ามีคนแบบนี้เยอะๆ

ผมเชื่อ รัฐนี้ไม่ด้อยไปกว่ารัฐใดๆ ในโลก เอ้...หรือเป็นค่านิยมของเราที่ "เดินตามหลังผู้ใหญ่ หมาไม่กัด " ชิมิ  ๆ  

ผมชอบคำถามนึงครับ..."ถ้าเป็น สตีฟ จ๊อบส์ จะทำอย่างไร" แล้วถ้าเป็นคุณล่ะ  จะทำอย่างไร (And you)...?  

[khamrom]

ขอแจมสักหนึ่งคลิปนะคับ ลิงค์กระทู้ก่อนหน้านะคับพอดีสมัครสมาชิกใหม่คับยังไม่ค่อยคล้องคับ ต้องขอภัยทุกท่านด้วยนะคับ จากรายรายคนค้นคนคับคนพิการเขาไม่มีแขนขาที่ครบสมบูรณ์เหมือนเราแต่เขาหาเลี้ยง ลูก แม่ได้คับ เขาทำงานอยู่โรงพยาบาลแม่ลาวนี้เองคับ ดูแล้วคิดกลับมาดูตัวเองแล้วน้ำตาซึม ดูแล้วมีกำลังใจเยอะเต็มเลยคับ ที่จริงอยากให้ดูกันทุกตอน ทุกเรื่องเยนะคับเลยคับ นี้ละคือยารักษาใจคับ ดูแล้วทำให้มีกำลังใจในการต่อสู้ชีวิตในแต่ละวันมากๆคับ ผมขอเป็นกำลังใจให้แก่ทุกคนบนโลกใบนี้นะคับ

[Temujin]

ขอแจมสักหนึ่งคลิปนะคับ ลิงค์กระทู้ก่อนหน้านะคับพอดีสมัครสมาชิกใหม่คับยังไม่ค่อยคล้องคับ ต้องขอภัยทุกท่านด้วยนะคับ จากรายรายคนค้นคนคับคนพิการเขาไม่มีแขนขาที่ครบสมบูรณ์เหมือนเราแต่เขาหาเลี้ยง ลูก แม่ได้คับ เขาทำงานอยู่โรงพยาบาลแม่ลาวนี้เองคับ ดูแล้วคิดกลับมาดูตัวเองแล้วน้ำตาซึม ดูแล้วมีกำลังใจเยอะเต็มเลยคับ ที่จริงอยากให้ดูกันทุกตอน ทุกเรื่องเยนะคับเลยคับ นี้ละคือยารักษาใจคับ ดูแล้วทำให้มีกำลังใจในการต่อสู้ชีวิตในแต่ละวันมากๆคับ ผมขอเป็นกำลังใจให้แก่ทุกคนบนโลกใบนี้นะคับ

จัดให้ครับ..แล้วตามด้วยนี่ กำลังอินกับหนังสือข้างบนครับ..แฮะ  แฮะ   

[khamrom]

แล้วคลิปนี้ละคับ ไม่ค่อยเห็นนะคับในสังคไทยเราในปัจจุบันนะคับ ทำไม่ได้ หรือไม่ได้ทำ

[>:l!ne-po!nt:<]

ขอบคุณ จขกท. ครับ

[น้าวัยทองฯ]

สู้ๆครับทุกท่าน ถึงแม้น้ำจะท่วม พวกเรายังให้กำลังใจอยู่เสมอ

[น้าวัยทองฯ]

ชีวิตที่ไม่ได้เรียบง่ายเสมอไป

จน เครียด กินเหล้า

[กระเจียว]

   ขนลุก น้ำตาจะไหล   เขามีแค่แขนข้างเดียวพี่เขายังสู้ แล้วเราหละมีทั้งสองแขน

[น้าวัยทองฯ]

พ่อ-ลูก นาม  Dick Hoyt & Rick  จากรัฐ  Massachusetts

ได้เข้าร่วมการแข่งขันกรีฑา รวมถึงไตรกีฬาสุดโหด

A son says to his father: ‘Dad, would you be willingly to run a marathon with me?’

วันหนึ่ง...ลูกชายได้พูดกับพ่อของเขาว่า “พ่อครับ พ่อจะไปวิ่งมาราธอนกับผมได้ไหม”

The father, despite his age and a heart disease, says ‘YES’.

ถึงแม้ว่าตัวคุณพ่อเองจะอายุมากแล้ว แถมยังเป็นโรคหัวใจ

เขาเลือกที่จะตอบลูกของเขากลับไปว่า “ได้ซิลูก”

And they run that marathon, together.

หลังจากนั้นทั้งสองก็วิ่งมาราธอนด้วยกัน

One day the son asks his father: 'Dad, would please do the Iron Man with me?'

และอีกวันนึง ลูกชายก็ถามพ่อของเขาอีกครั้งว่า 'พ่อครับพ่อจะลงแข่ง Iron Man กับผมได้ไหม'

Now just in case you wouldn't know, 'The Iron Man' is the toughest triatlon in existance;
4km swimming, then 180 km by bike, and finaly another 42 km running, in one stroke.

(สำหรับคนที่ ไม่รู้ว่า Iron Man คืออะไร มันก็คือไตรกีฬานั่นเองในภาษาไทย รายการนี้จะรวมมนุษย์เหล็กจากทั่วโลก

มาแข่งขันกันโดยแบ่งออกเป็น ว่ายน้ำ 4 กิโล ปั่นจักรยาน 180 กิโล และ วิ่ง 42 กิโล

โดยไม่มีการหยุดพัก ใครเข้าเส้นชัยก่อนเป็นผู้ชนะ)

Again father says 'YES'

และก็อีกครั้งหนึ่งที่ผู้เป็นพ่อไม่ได้ตอบปฏิเสธ 'ได้ซิลูก'

Rick ลูกชายป่วยด้วยภาวะสมองพิการ เนื่องจากสมองขาดออกซิเจนจากสายสะดือพันคอตั้งแต่แรกเกิด

หมอที่ดูแลบอกว่าเขาต้องตกอยู่ในสภาวะที่เรียกว่าเป็น “ผัก” และบอกให้เขาทิ้งลูกไว้เมื่อเขาอายุได้แปดเดือน

แต่ผู้เป็นพ่อและครอบครัวไม่ท้อใจ พวกเขาพา Rick กลับบ้านและเพียรพยายามเลี้ยงลูกอย่างดี

เมื่ออายุ 12 Rick ได้เรียนรู้โดยการพิมพ์ผ่าน computer และได้ถ่ายทอดความรู้สึกต่างๆ ผ่านแป้นพิมพ์

และความฝันอันยิ่งใหญ่ของเขา คือ การได้วิ่งมาราธอน
 
ปี 1977 สองพ่อลูกได้เข้าร่วมการแข่งขันวิ่งระยะทาง 5 ไมล์เป็นครั้งแรก

ในนามทีม “ Team Hoyt”  ได้เข้าร่วมการแข่งขันถึง 958 รายการ (นับถึง ม.ค. ปีนี้) ซึ่งเป็นไตรภาคีถึง 224 รายการ

ในปี 1999 คุณพ่ออายุ 59 ปี พาลูกชายวัย 37 ปี เข้าร่วมไตรกีฬา Ironman Triathlon World Championship ที่ฮาวาย

Dick ใช้อุปกรณ์พิเศษอันได้แก่ ที่นั่งด้านหน้าติดจักรยาน เรือพิเศษเวลาว่ายน้ำและ wheelchair เวลาวิ่ง

พาลูกชายของเขาเข้าร่วมการแข่งขันไปทุกที่เพื่อทำความฝันของ...Rick ให้เป็นความจริง
 
"สิ่งที่ผมทำได้ คือ ให้ Rick ยืมแขนและขา เพื่อพาเขาออกไปแข่งขันร่วมกับคนอื่นๆ"

"เขาเป็นแรงบันดาลใจให้ผมก้าวไป ถ้าไม่มีเขา ผมคงไม่มีพลังใจในการแข่งขัน"

เมื่อทั้งคู่ถึงเส้นชัย

 รอยยิ้มของลูกชาย (คุณพ่อ Dick บรรยายว่าเป็น " the biggest smile you ever saw in your life")

และประโยคที่ลูกชายสื่อสารถึงความสุขที่ได้รับจากการทุ่มเทของพ่อ

"เมื่อพ่อพาผมออกวิ่งไปด้วยกัน ความพิการของผมดูจะหายไป และทำให้ผมรู้สึกได้ถึงความเท่าเทียมอย่างที่สุด"

พ่อ-ลูกให้สัมภาษณ์หลังการแข่งขันจบลง ซึ่งพวกเขาทำเวลาได้ 16 ชั่วโมงเศษ
 
ปัจจุบัน Rick เรียนจบจาก  Boston University ด้วยดีกรี Bachelor of Science

และได้ทำงานในมหาวิทยาลัย เป็นผู้พัฒนาคอมพิวเตอร์เพื่อช่วยเหลือผู้พิการ

จากที่เคยถูกประเมินว่าเขาจะต้องนอนเป็น "ผัก" ไปตลอดชีวิต

[nunna]

ขอบคุณมากค่ะ  สำหรับข้อคิดดีๆที่นำมาแบ่งปัน

[EAAY]

หนังสือที่เขียนด้วย "ดวงตา"



การท้าทายครั้งยิ่งใหญ่ของมนุษย์ผู้ไม่สามารถพูด
ไม่อาจเคลื่อนไหวร่างกาย แต่ทว่า สามารถเขียนหนังสือได้สำเร็จ

เมื่อเดือน มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ วงการหนังสือในฝรั่งเศส และทั่วยุโรป
ต่างพากันกล่าวขานถึงหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งผู้เขียนมิได้เขียนด้วยวิธีปกติธรรมดา เช่นนักเขียนทั้งหลาย
 หรืออาจกล่าวได้ว่า เป็นหนังสือเล่มแรกและเพียงเล่มเดียวในโลก
ขณะนี้ที่เขียนโดยวิธีเลิกเปลือกตาซ้าย
          ผู้เขียนหนังสือเรื่องนี้เป็นอดีตบรรณาธิการบริหารนิตยสาร ELLE แห่งฝรั่งเศส
 เกิดอาการเส้นโลหิตในสมองแตกกลายเป็นอัมพาตทั้งตัว
 อวัยวะทุกส่วนไม่สามารถเคลื่อนไหว นอกจากตาข้างซ้ายและสมองที่เป็นปกติ
 แต่ในเมื่อเขาไม่สามารถพูด ยกมือหรือแม้แต่นิ้วสักข้าง
 เขาจะเขียนหนังสือได้อย่างไร---

นี้คือเหตุผลประการแรกที่ทำให้หนังสือเล่มนี้เป็นที่สนใจ
 แต่นอกเหนือจากนั้นก็คือ ผู้ฅนทั้งหลายอยากรู้ว่าหนังสือที่เขาเขียนจะดีแค่ไหน
          การเขียนหนังสือด้วยวิธีพิเศษนี้ ต้องอาศัยฅนช่วยเหลือขานอักษรทีละตัว
เพื่อให้ผู้เขียนเลือก ทีละตัว ทีละตัว ประสมกันเข้าเป็นคำ
 จากคำก็เป็นประโยค ทีละประโยค ทีละหน้า จนได้หนึ่งตอนรวมกันเป็นเล่ม

---ผู้ช่วยเหลือต้องขานตัวอักษรนับล้านครั้ง และผู้เขียนก็ต้องเลิกเปลือกตาซ้ายนับแสนหน จึงจะได้หนังสือเล่มนี้
 แต่ที่หนักหนาสาหัสสำหรับผู้เขียน ซึ่งพูดไม่ได้ กระดิกไม่ได้ก็คือ
 เขาต้องคิดทุกสิ่งทุกอย่างให้พร้อมอยู่ในสมอง
เพื่อรอว่าจะเลือกอักษรตัวไหนสำหรับแต่ละคำ
 ถ้าเขาเกิดลืมก็เป็นอันว่าต้องเสียเวลา หรือเขียนต่อไปไม่ได้
          ความยากลำบาก ทุลักทุเล ความทุกข์ทรมานและอึดอัดใจ
เป็นเจ้าเหนือหัวของฅนทั้งสองเนิ่นนานกว่าสองเดือน แล้วหลังจากนั้นหนังสือเล่มนี้
 ก็สำเร็จเรียบร้อยอย่างน่าภูมิใจ
          นับเป็นการท้าทายครั้งยิ่งใหญ่ของมนุษย์ผู้ไม่สามารถพูด
 ไม่อาจเคลื่อนไหวร่างกาย แต่ทว่าสามารถเขียนหนังสือได้สำเร็จ และเป็นหนังสือที่ดี

          สำนักพิมพ์ผีเสื้อจัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้อย่างประณีต
 พิถีพิถัน เริ่มตั้งแต่การทำงานของผู้แปล ซึ่งเดินทางไปยังสถานที่เกือบทุกแห่งดังปรากฏในหนังสือ
พบปะสอบถามผู้เกี่ยวข้อง เขียนบทความเผยแพร่ เปิดการแถลงข่าว
 รวมทั้งบรรยายตอบข้อสงสัยต่างๆ แก่สื่อมวลชน
 เพื่อให้เรื่องราวต่างๆ ในหนังสือนี้เป็นที่กระจ่าง

---หนังสือเล่มแรกในโลกที่เขียนด้วย 'ดวงตา'

[noom@hotmail.com]

รู้สึกดีจังเลย

[^<หมูช:มวง>^]

อย่า...มัวแต่ปล่อยตัวเองให้จมปลัก
อยู่ในห้วงแห่งความทุกข์อยู่เลย
ลองเหลียวมอง...คนอื่นดูสิ
เขา...ก็ไม่ได้มีอะไร...มากมาย
แต่...เขาก็ยังยิ้มยังสุขอยู่ได้
<<^______________________^>>;'';';'
 

[Kodchaporn009]

อ่านแล้วมีกำลังใจมีแรงที่จะทำ สู้ค่ะ