สำนึก วันเกิด

[เด็กอินเตอร์]

สำนึก วันเกิด

วัน เกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่         เจ็บ ท้องแท้เท่าไรไม่เคยบ่น
กว่าอุ้มท้องกว่าจะคลอดรอดเป็นคน      เติบโตจน บัดนี้ก็เพราะใคร

แม่เจ็บ เจียนขาดใจในวันนั้น            กลับเป็นวันลูกฉลองกันผ่องใส
ให้ชีวิตแล้วก็หลงระเริง ใจ             ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา

ไฉนจึงเรียกกันว่าวัน เกิด              วันผู้ให้กำเนิดประเสริฐกว่า
คำอวยพรที่เขียนควรเปลี่ยนมา          ให้มารดาคุณเป็นสุขจึงถูกแท้

เลิก จัดงานวันเกิดกันเกิดกันเถิดนะ      ควรที่จะคุกเข่ากราบเท้าแม่
ระลึก ถึงพระคุณอบอุ่นแล               อย่า มัวแต่จัดงาประจานตัว..!!

[Jip Rider]

+1

[ฟาแลน]

เริ่มคิดได้ตอนอายุ 20 ว่าวันเกิดของเราควรให้ความสำคัญ
กับแม่ และพ่อมากกว่าตัวเอง เพราะคิดว่าวันนั้น แม่คงเจ็บปวดมากๆ
ส่วนพ่อคงจะมีหลายความรู้สึก ทั้งดีใจ หวาดกลัวและลุ้นไปว่าเราจะออกมา
น่าตาเป็นอย่างไร หญิงหรือชาย ร่างกายครบ32ไหม เพราะเราเป็นลูกคนแรก
ของท่านทั้งสอง เราจึงเริ่มมอบของขวัญให้ท่านในวันเกิดของเราเมื่อครบ
รอบปีที่20 ด้วยการซื้อจี้เพชรรูปมังกร ตามปีเกิดของเราให้แม่ ส่วนพ่อซื้อแหวน
ทองรูปมังกรให้ และไม่เรียกร้องของขวัญจากท่านเลยนอกจากคำอวยพรของท่านทั้งสอง
เรารู้ว่าท่านดีใจมากๆ และหวงของที่เราให้ท่านด้วย จากนั้นเราก็ให้ท่านทุกปี ถึงแม้ว่าจะ
สามารถให้พ่อได้แค่สองปี แล้วท่านก็เสียก็ยังดีใจที่ได้มอบให้ท่านแล้ว
ทุกวันนี้แหวนที่เคยให้พ่อเรายังเก็บรักษาไว้เพื่อเป็นตัวแทนท่านว่ายังอยู่กับเราเสมอ
   อยากให้เพื่อนๆคิดแบบเราด้วยจังเลย ไม่จำเป็นต้องเป็นของมีค่ามากมาย ตามแต่กำลัง
ทรัพย์ที่เรามีก็ได้ หรือแค่อาหารมื้อพิเศษสักมื้อก็ดี แค่บอกให้ท่านรับรู้ว่าเราคิดถึงท่าน
ในวันของเรา ก่อนที่ท่านจะไม่สามารถรับรู้ได้

[Jean Screen Club..ของขวัญมีไอเดีย]

คิดถึงแม่จัง