มุมคนเหงา
ง่อมอยู่ตางนี้ บ่มีไผจ๋า เหลียวผ่อไปมา มีก้าจั๊กกิ้ม
มันฮ้องเสียงใส ไต่มาดิ้มๆ มาอยู่ตี้ฮิม ป่องไม้
ปี้มันตุ๊กข์จ๋น เป๋นคนยากไร้ สาวเหนือสาวใต้ บ่แล
อยู่บ้านตูบไม้ ไผบ่แยแส บ่มี๋ห้องแอร์ มีแต่ห้องหน้อย
น้องคงบ่สน จังคนต่ำต้อย คนป่าคนดอย ยากไร้
บ่มีทรัพย์สิน ตี้ดินของใจ๊ ตี้น้องอยากได้ สักอัน
คนตุ๊กข์ยากไร้ ได้ก้ากึ๊ดฝัน ว่าคงสักวัน จักหันหน้าเจ้า
หวังจักมาจ๋า มาหามาเฝ้า หื้อสมกำเมา ใจ๋นี้
ก่อกลั๋วว่าสาว เจ้าลาล่นลี้ จังตั๋วพี่หนี้ นอนาย
ฮักของปี้นี้ บ่มีความหมาย แค่ฮักบ่ดาย เหมือนสายน้ำแห้งๆ
มุมคนม่วนม่วนอยู่ตางนี้ มีก่าคนจ๋า เหลียวผ่อไปมา คนแวดตะหลุ้ม
บ่เกยตุกข์ใจ๋ บ่เกยกั๊ดกุ้ม อยู่สุกข์สบาย อิ่มต๊อง
เดินไปตางไป ใผ๋ๆก็ฮ้อง ว่าป้อเลี้ยงแก้ว คนรวย
ในตึงวันนี้ เป๋นเจ้ามือหวย ย้อนว่าเฮารวย ยะยั๋งก็ได้
แก้วเป๋นคนรวย หายห่วงต๊องไส้ อยากกิ๋นอันได สั่งมา
ถนนห๋นตาง ยาวไกล๋สุดต๋า แก้วนั้นไปมา สุดเขตแหล่งหล้า
กอรไปแอ่วสาว ถ้าเขาหันหน้า ตึงหล้นงอมมา เป็นปุ๊ก
ไปแอ่วผับบา ไปล่าสนุ๊ก สาวตึงหวันหน้า แวดเฮา
สาวรุ่นดอกฮัก นักศึกษาสาว มีในมือเฮา นับปอบ่อเสี้ยง
วัยรุ่นเด็กแนว แลบ่าวขี้เมี้ยง เขาตึงขอยเฮา จาดนัก
หื้อยะจะใด เกิดเป๋นนักฮัก แถ๋มยังหล่อเข้ม หุ่นงาม
แก้วตึงวันนี้ เมียแต้มีสาม นอกนั้นใว้สวาม ใว้กอดกิ๋นเล่น
ลาละท่านเหย กั๋วเขาฮู้เส้น กั๋วเขาหันเอ็น จาติเจื้อ
ว่าแก้วเป๋นหงห์ เป๋นนายหน่อเนื้อ ขอลาเหียหนี้ แลยนายเฮย (โวเกินไปเหียก๊า)
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
