..ขอชื่นชมในความมีน้ำใจของท่าน..
แต่ระบบประชากร ทะเบียนราษฎร์ ก็ต้องเป็นระบบ คนขาดหาย ก็ต้องมีที่มาที่ไป
เร่ร่อน จรจัด ต้องมีการควบคุมให้อยู่ในกรอบกฎหมาย
ถึงจะยากไร้ ก็ต้องมีหนทางไป มีงานทำ มีที่อยู่เป็นที่ทาง ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง
..เคยพบเด็กที่หมดอนาคต แต่อาศัยเป็นลูกศิษย์พระธรรมดา ตามหิ้วปิ่นโตทุกเช้า และคอยช่วย
เหลือตลอดเวลา เหมือนโยมอุปฐาก ได้เรียนรู้ธรรมะจากพระที่ปกครอง.อย่างน้อยไม่อดตาย..
.สำหรับคนนี้ ถ้าอายุยังหนุ่มแน่น แต่ไม่มีหลักแหล่ง คอยรับ และคอยรับ คอยรอคนมาให้
ผมว่า นานไปไม่ดีแน่.
..ทำไงดีครับ..?..ฝากเป็นการบ้านให้ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน..อย่าชื่นชมอย่างเดียว..
สิ่ง ที่ เราๆๆท่านๆๆจะทำได้ในตอนนี้ ก้ คงจะเป็น การให้ที่อยู่ ให้อาชีพ ให้อนาคต หล่ะครับ