ขอระบายนิดนึงครับ..จากคนกรุงเตป

[jumpffish]

คือผมคนกรุงเทพเคยไปอยู่เชียงราย แถวบ้านดู่หน้ามอราชภัฎเจียงฮาย คือคิดถึงบรรยากาศมาก แต่มันก็ไม่อาจเป็นหวนกลับไปอีกได้ ชอบและประทับใจคนและสถานที่เชียงรายมากๆๆ นึกแล้วมันสุขสุดๆ ที่ว่าเคยไปอยู่เพราะมีแฟนเรียนอยู่ที่ ม.ราชภัฎ เราก็ไปๆมาๆ กทม.-เชียงรายแหละ นั่งรถทัวร์ 12 ชั่วโมง อยู่มาวันนึงเธอ เธอ เธอบอกว่า...เธอทำตัวเสเพกินเหล้าและพูดทำนองว่า อย่ามาคบเธออีก วันนั้นเราร้องไห้ ฮือๆๆ เสียใจมาก บัดนั้นเราทบทวนว่าเราคงไม่เอาใจใส่เธอ เรางี่เง่ามั้ง เธอเลยไม่อยากคบเรา บัดนั้นจนบัดนี้เราไม่ได้เจอเธออีก สิบปีแล้วมั้ง ใครเคยมีความรักคงเข้าใจ บรรยากาศ เสียงเพลง และเหตุการณ์ช่วงที่คนสองคนคบกัน เรารักเชียงรายมากๆด้วย เฮ้อ ตอนนี้เราไม่รักใครอีกเลย ให้ตายเหอะ...ขอบคุณครับที่อ่าน  work_siri@yahoo.co.th

[>_อนัตตา_<]

ขอบคุณค่ะที่เอามาให้อ่าน

[พลายชุมพล]

ป่านนี้มีลูกไปแล้ว หาใหม่ดีกว่าโลกยังมีอะไรอีกมากมาย อย่าหมกมุ่นแต่อดีต...ปล่อยมันผ่านไป

[yammaha]

กลับมา หาใหม่ คบใหม่ แฮปปี้

[tom2003]

ถ้ามาป๊ะกันอีกก่อยิ่งกว่าหนังเกาหลีละครับ

[lezoya]

ปะกันแฮมกัน มีลูกมีผัวแล้วก๊า

[ordinaryboy]

คนเราเกือบทุกคนน่ามีเหตุการณ์แบบนี้แน่นอนนะครับผมเองก็คนหนึ่งที่เคยแอบรักสาวลำปางและสุดท้ายเราก็ได้คบเป็นแฟนกันแต่ตอนนั้นต่างกันมากในเรื่องการติดต่อเพราะการติดต่อสื่อสารส่วนใหญ่ใช้จดหมาย โทรศัพท์บ้างบางครั้งส่วนการสื่อสารที่สะดวกแบบ msn hi 5 facebook twitterฯลฯ นั้นไม่ต้องพูดถึง แต่ก็มีความสุขมากในการรอจดหมายฉบับหนึ่งจากเธออาทิตย์หนึ่งได้ 1 ฉบับ เหตุการณ์เป็นอย่างนี้เรื่อยๆเกือบสองปี สุดท้ายก็ขาดการติดต่อจนทุกวันนี้ไม่รู้ว่าเขาคนนั้นจะเป็นยังไง(ไม่ได้บอกเลิกไม่ได้ล่ำลาจู่ๆต่างฝ่ายต่างก็เงียบหาย..ทุกวันนี้มีความสุขและแอบยิ้มทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องราวเหล่านั้น

[แปดมอมอ ภาพยนตร์]

เรื่องราวของท่านช่างเข้ากับเพลงนี้เสียจริงครับ



บิ้วให้เองนะ อิอิ

[chamin nichart]

สาวคนนี้ท่าจะมีอะไรดีดีให้จดจำเยอะแยะมากมาย
ถึงลืมเธอไม่ลงซ้าก