ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆครับ....แต่ไม่รู้จะทนได้เท่าไหร่นี่สิ
- ทนไม่ได้ก็ต้องทนครับ ถ้าไม่เปลี่ยนที่ทำงานใหม่ แต่เปลี่ยนแล้วก็อาจจะเจอเรื่องแบบเดิมๆ อีก ทำงานกับคนหมู่มาก นิสัยต่างกัน ก็ต้องทำใจจริงๆ ครับ
ผมจะเล่าเรื่องของตัวเองให้อ่าน เผื่อจะได้ข้อคิดอะไรบ้าง (ยาวหน่อยนะ)
มีช่วงหนึ่งที่ผมได้เข้าไปทำงานกับบริษัท A (สมมุติ) โดยการชักชวนของรุ่นพี่ที่เป็นฝ่ายบริหารในนั้น ผมได้เข้าไปในตำแหน่งบริหารเหมือนกันแต่คนละด้าน ในบริษัทมีอยู่คนนึงซึ่งเป็นเพื่อนกับหุ้นส่วนใหญ่ เขารับผิดชอบในงานที่ต้องมาจากตัวผม (ต่อยอดประมาณนั้น) แต่เชื่อมั้ยว่า วันๆ คนที่เป็นเพื่อนกับหุ้นส่วนนั้น แทบจะไม่ทำงานเลย นั่งดู T.V. กับเล่นเน็ต แต่ถ้าพวกรุ่นพี่เข้ามาที่บริษัท เขาก็จะเหมือนทำโน่นทำนี่ (แสดงละครยอดเยี่ยม) เห็นแล้วผมก็หยวนๆ ไป แต่ในใจขอบอกว่าหมั่นไส้สุดๆ ตัวเขารู้นะว่าผมไม่ชอบขี้หน้าคือผมไม่ชอบโกหกตัวเอง ชอบก็ชอบ ไม่ชอบก็ทำให้เห็นเลยว่าไม่ชอบ
มีอยู่ครั้งนึงที่ผมส่งงานไปแล้ว ส่งไปที่เพื่อนของหุ้นส่วนคนนั้น แล้วผมก็ไม่ได้เข้าบริษัทอีกเพราะงานของผมเวลาทำเสร็จแล้วสามารถไปที่ไหนก็ได้ จนกว่าจะมี Project งานใหม่ ผมไปเที่ยวอยู่ 1 อาทิตย์จนรุ่นพี่โทรมาตามแล้วถามว่าทำไมผมไม่ส่งงาน เด็กๆ ที่รองานผมทำอะไรกันไม่ได้ เห็นชัดเจนเลยว่าผมโดนเล่นงานเข้าแล้ว (มัน..แหล) ก็เลยต้องเปิดประชุมฉะกันในวันนั้น
สรุปว่าผมขอลาออกเพราะว่าเกลียดเพื่อนร่วมงานประเภทนั้น แต่รุ่นพี่ขอร้องไว้ว่าอย่าออกเลย (จริงๆ ก็เสียดายเงินเหมือนกัน เพราะได้เยอะมาก 555) ก็เลยทนทำใจร่วมงานกันไปจนครบ 1 ปี ทีนี้ผมชิ่งจริงๆ เลย เพราะตั้งใจไว้แล้วว่าจะทนแค่นั้น
สรุปว่า ทุกๆ ที่น่าจะมีปัญหาเรื่องคนร่วมงานเหมือนกัน คิดเล่นๆ ว่าถ้าผมเป็นลูกน้องแล้วตำแหน่งเล็ก คงจะขมขื่นใจมากกว่านี้อยู่ตำแหน่งบริหารก็ยังไม่พ้นเลย (จริงๆ แล้วรุ่นพี่ดีมากๆ แต่ผมเกลียดไอ้บ้านั่น 555)
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
