...ขอบคุณเรื่องราว..และข้อคิดดีๆ...ของทุกๆ ท่านเลยนะคะ...
มีประโยชน์..และเตือนสติได้ดีมากๆ... เอาเก็บไว้ เผื่อตัวเองด้วย
เผื่อวันไหนรู้สึกแย่ จะเข้ามาอ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมากมาย
มงคล 38 ประการ
อย่าไปคบมิตรพาลสันดารชั่ว
จะพาตัวตกต่ำทำหมองศรี
ความคิดชั่วอย่าให้มาราวี
ควรหลีกหนีมิตรพาลผลาญกินกัน
คบบัณฑิตเป็นมิตรนั้นดีแน่
จะช่วยแก้ปัญหาพาสุขสันต์
มีมิตรดีนี้เป็นสิ่งสำคัญ
ควรคบกันมั่นคงตรงเวลา
ควรบูชาไตรรัตน์ขัติเยศร์
ผู้วิเศษ ก่อเกื้อ เหนือเกศา
ครูอาจารย์ เจดีย์ ที่สักกา
ควรบูชา อย่าเมิน ดำเนินการ
จะเป็นกรุง ทุ่งนา ป่าพงไพร
ทางมาไป ครบครัน ธันยาหาร
สมบูรณ์ดี ที่ปรึกษา พยาบาล
ควรตั้งหลัก ปักฐาน มั่นอุรา
กุศลบุญ เคยทำ จะนำให้
สมหวังใน หัวใจ ปรารถนา
มียศทรัพย์ ประดับไว้ เชิดชูตา
บุญนำพา ดีเลิศ ประเสริฐเอย
ทำตัวตน กายใจ ให้ถูกที่
ทำจิตดี ตั้งไว้ อย่าเพิกเฉย
ทำตัวตน เป็นคน น่าชมเชย
อย่าละเลย พิทักษ์ รักษาไป
การร่ำเรียน สนใจ ใฝ่ศึกษา
แก่วิชา มีค่า กว่าสิ่งไหน
มีศีลดี สติดี เลิศวิลัย
รู้แก้ไข คลี่คลาย หายกังวล
ศิลปะ ต่างอย่าง ทางอาชีพ
ควรเร่งรีบ เรียนเถิด จะเกิดผล
มีบางราย ตกอับ กลับหายจน
มีศีลดล ช่วยพา หากินพอ
วินัยนั้น สำคัญ หมั่นศึกษา
จะนำพา มีสุข ทุกเมื่อหนอ
ระเบียบนั้น มีไว้ ให้เพียงพอ
จะเกิดก่อ สวยเด่น น่าเอ็นดู
อันวาจา พาที ควรดีพร้อม
พูดอ่อนน้อม ไพเราะ เสนาะหู
เจือประโยชน์ เมตตา ให้น่าดู
ฟังรื่นหู ผู้คน ดังมนต์ตรา
คนที่มี ไม่มาก หายากแท้
เพราะมีแค่ สองท่าน นั่นละหนา
คือพ่อแม่ ผู้ให้ กำเนิดมา
ควรบูชา สนองคุณ สมดุลไป
เป็นบิดา มารดา ทำหน้าที่
ให้ลูกมี ที่อยู่ ที่อาศัย
คอยส่งเสริม คอยให้ กำลังใจ
ให้ก้าวไป ทางดี มีเจริญ
ยามมีคู่ เคียงอยู่ ร่วมชีวิต
ช่วยกันคิด กันสร้าง อย่าห่างเหิน
ต้องสงเคราะห์ แก่กัน ทุกก้าวเดิน
ย่อมเจริญ รักมั่น จนวันตาย
งานการใด ตั้งใจ อย่าไปเลื่อน
อย่าแชเชือน ผัดวัน มันเสียหาย
อย่าทิ้งคา อากูล มากมูลมาย
ต้องทำให้ มันเสร็จ สำเร็จการ
ทำใจบุญ สุญทาน ด้วยการให้
ท่านว่าไว้ สวยงาม สามสถาน
หนึ่งให้ของ สองธรรมะ ชนะมาร
สามคือทาน อภัย ใจอารี
ประพฤติตน ตามธรรม คำพระสอน
คลายทุกข์ร้อน บรรเทา ความเศร้าหนี
คนละคำ ทำละคน มีผลดี
ชื่นชีวี ชีวัน นั้นไม่พัง
ยามเมื่อญาติ เดือดร้อน ต้องขัดข้อง
ขาดเงินทอง ของกิน สิ้นความหวัง
ต้องช่วยเหลือ เจือจุน หนุนประทัง
ทีเราบ้าง เขาคงยัง ช่วยแบ่งปัน
งานทุกอย่าง หนักเบา ทำเอาเถิด
ถ้าไม่เกิด โทษภัย ให้ขยัน
มีโอกาส อย่าพลาด โอกาสนั้น
ควรบุกบั่น เร่งทำ ได้กำไร
ก่อเวรกรรม ทำบาป กำราบเสีย
ขืนนัวเนีย พัวพัน โทษมันร้าย
งดทำชั่ว ทำบาป สาบสูญไป
จิตแจ่มใส พบสุข ทุกข์ไม่มี
ของมืนเมา เหล้ายา ควรละเว้น
เสพก็เป็น เหมือนบ้า เสื่อมราศี
คนตำหนิ ติเตียน เอียนทั้งปี
ทั้งยังมี โรคร้าย ทำลายเอย
ไม่ประมาท ควรมี สติไว้
ทำอันใดไม่ดี ไม่มีเฉย
ทำดีนั้น ยึดมั่น อย่าละเลย
จะสเบย สุขใจ ไปทุกวัน
การเคารพ นอบน้อม ย่อมดียิ่ง
ถือสัตย์จริง ไม่กลิ้งกลอก หลอกพลิกผัน
ปากกับใจ พูดไป ให้ตรงกัน
ย่อมลาวัลย์ เลิศล้ำ งามเหลือเกิน
ไม่เย่อหยิ่ง จองหอง พองลมด้วย
ย่อมจะช่วย ให้หน้ายล คนสรรเสริญ
มารยาท นิ่มนวล ชวนฟังเพลิน
จะก้าวเดิน ไปไหน ใครก็ชม
ความสันโดษ พอใจ ในทรัพย์สิน
มีพอกิน พอทาน การเหมาะสม
เมื่อมีน้อย จ่ายน้อย อย่าติดลม
รสนิยม อย่าตาม นำไม่ดี
กตัญญู รู้บุญ คุณพ่อแม่
คนเฒ่าแก่ แลอาจารย์ ท่านส่งศรี
จอมมุนิน ปิ่นเกล้า เจ้าธานี
หาวิธี แทนคุณ บุญตามมา
การฟังธรรม ให้จำ คำนึงไว้
อย่าฟังไป คุยไป ไม่ดีหนา
ควรนั่งนิ่ง ฟังจริง อิงศรัทธา
ได้ปัญญา ฟังดี นี่สมควร
ความอดกลั้น อดทน ผจญทุกข์
โรคร้ายรุก เจ็บไข้ ไม่หวยหวน
คนใกล้ตา นินทา ว่ารบกวน
สิ่งสมควร ขันติ ทุกทีไป
ควรเป็นคน ว่านอน และสอนง่าย
ไม่วุ่นวาย จุ้นจ้าน พาลเหลียวไหล
ไม่ซัดโทษ ของตน ให้คนใด
เชื่อฟังคำ ผู้ใหญ่ ใช้นำพา
ยามพบเห็น สมณะ ผู้สงบ
แล้วนอบนบ ถามไถ่ ไตรสิกขา
หมั่นฝึกตน ขวนขวาย ใช้ปัญญา
ย่อมชักพา จิตตรง มีมงคล
ยามสลด หดหู่ ดูฟุ้งซ่าน
ถามดูการ เป็นไง ในเหตุผล
เพื่อบรรเทา โศกเศร้า เหงากมล
ควรจะสน ทนาธรรม ตามที่กัน
พึงบำเพ็ญ ตบะ ละกิเลส
หักห้ามเหตุ ก่อกรรม กามฉัน
ควรทำลาย ถ่ายบาป ให้ดับพลัน
เข้าสู่ขั้น สุโข ชาญโกลี
เร่งประฟฤติ พรหมจรรย์ อันประเสริฐ
เพื่อให้เกิด ผลลัพธ์ กลับสุขี
ตั้งแต่การ ถือสิกขา บรรดามี
สมบูรณ์ดี พรหมจรรย์ ย่อมมั่นคง
รู้เห็นความ เป็นจริง สิ่งเที่ยงแท้
อันแน่วแน่ ไม่แปร ไม่ผิดหลง
ตัดปัญหา มูลราก พรากทุกข์ลง
เป็นการส่ง ข้ามฟาก จากวารี
ทำให้แจ้ง นิพพาน ผลาญสังโยชน์
ตรวจตราโทษ พลาดพลั้ง หมั่นหลีกหนี
เอาอรหัต มักยาน เผาทันที
ทุกที่มี ดับพลัน ทันเวลา
ท่านผู้ใด ใจดำรง คงที่แล้ว
ถึงมีแนว ครอบงำ ทำหนักหนา
เช่นลาภยศ สุขเศร้า รุมเร้ามา
มิอาจพา โยกท่าน ให้พรั่นพรึง
คราวพลัดพราก จากญาติ ขาดชีวิต
ถูกพิชิต จองจำ กรรมมาถึง
อย่าเอาแต่ โศกเศร้า เฝ้ารำพึง
ให้นึกถึง ผู้อยู่ อุ้มชูใจ
หมดราคะ โทสะ โมหะแล้ว
ย่อมมีแวว เรืองรอง จิตผ่องใส
มีราคา ค่ายิ่ง เหนือสิ่งใด
เหมือนสุริสัย ส่อง ท้องฟ้างาม
จิตสำเริง สำราญ เบิกบานแล้ว
จิตคลาดแคล้ว จากอก ในโลกสาม
สิ่งผูกมัด ตัดทิ้ง ยิ่งงดงาม
ทุกโมงยาม สุขเกษม เปรมปรีดิ์เอย ......
จาก "อานิสงส์ ผลแห่งบุญ"