นิยายเรื่อง CAGE หอสังหาร หนังสือที่ประพันธ์โดยภาคินัย ซึ่งภาคินัยเป็นนักเขียนที่
ขายนิยายมือสองได้ยอดสูงสุด มียอดตีพิมพ์ซ้ำหลายต่อหลายครั้ง เป็นที่ชื่นชอบในนักอ่านนิยายรุ่นใหม่อย่างยิ่ง และที่น่าทึ่งมากไปกว่านั้นคือหนังสือของภาคินัยมีนักอ่านสนใจมากที่สุดแม้จะเพิ่งมีชื่อเสียงในบรรณภิภพในเวลาไม่นาน หากคุณออกปากถามนักอ่านนิยายส่วนใหญ่ถึงมีนักประพันธ์ผู้ใดขายนิยายมือสองได้ดีที่สุด หนึ่งในชื่อนักประพันธ์ที่นักอ่านบอกมาจะต้องมีนักเขียนผู้มีนามปากกาว่าภาคินัยที่ขายนิยายมือสองดีอย่างแน่นอน ปกติแล้วภาคินัยนั้นจะเขียนและ
ขายนิยายมือสองแนวสยองขวัญ สืบสวนสอบสวน และนิยายเรื่อง CAGE หอสังหาร ก็เป็นนิยายอีกเรื่องหนึ่งที่จะพานักอ่านไปพบเรื่องราวสยองขวัญชวนให้ติดตามของวิญญาณทรมานจากการรอคอยและจงใจล้างแค้นใครก็ตามที่ทำให้ตนต้องเสียใจ มาลุ้นกันว่าสุดท้าย “ดาวเหนือ”พระเอกของเรื่องจะสามารถรอดชีวิตได้หรือไม่ ในนิยายเรื่อง CAGE หอสังหาร
เรื่องราวของ CAGE หอสังหาร เริ่มต้นขึ้นเมื่อ ดาวเหนือ ชายหนุ่มผู้ประกอบอาชีพสถาปนิก เขาได้รับมอบหมายให้ออกแบบคอนโดมิเนียมแห่งใหม่ที่หรูหราที่สุด แต่ทว่าใครจะล่วงรู้ถึงอดีตของที่ดินแห่งนี้ที่เคยเป็นบ้านพักคนชราซึ่งมีเรื่องราวมากมายได้เกิดขึ้น และบ้านพักคนชราแสงตะวันนี้เองที่ทำให้ดาวเหนือได้พบจุดพลิกผันของชีวิต วิญญาณคุณยายวรรณา ผีร้ายที่เคยพักอยู่ที่บ้านพักคนชรา และฆ่าตัวตายด้วยความน้อยใจในตัวลูกหลานที่ทอดทิ้งคุณยายไปอย่างไม่ใยดี แรงอาฆาตส่งผลให้วิญญาณของคุณยายวรรณาตามติดอยู่กับที่ดินแห่งนี้ และวิญญาณคุณยายวรรณาคือสิ่งที่ตามติดชายหนุ่ม รวมทั้งขอร้องให้ดาวเหนือตามญาติของคุณยายมาให้พบ แต่ดูเหมือนว่ายิ่งดาวเหนือตามสืบหาญาติของคุณยายมากเท่าไร สิ่งที่พบก็ล้วนแล้วแต่สร้างปริศนาในใจให้ตัวชายหนุ่มแทบทั้งสิ้น เพราะคนใกล้ตัวดาวเหนือทุกคนต่างก็โกหก แล้วสุดท้ายดาวเหนือจะทำตามภารกิจของวิญญาณร้ายได้หรือไม่ เอาใจช่วยชายหนุ่มได้ใน CAGE หอสังหาร
CAGE หอสังหาร มียอด
ขายนิยายมือสองสูงที่สุดเล่มหนึ่งของสำนักพิมพ์ Sofa Publishing แม้กระทั่งในบู๊ทขายนิยายมือสองของสัปดาห์หนังสือนิยายเล่มนี้ก็หมดอย่างรวดเร็ว ความโดดเด่นของนิยายเล่มนี้คือการวางพล็อตเรื่องที่น่าสนใจ และสื่อสารให้เห็นถึงคำว่า “โกหก” พร้อมทั้งสอดแทรกข้อคิดในเรื่องของการดูแลผู้สูงอายุในปัจจุบันว่าการดูแลเอาใจใส่ในตัวผู้สูงอายุ คือสิ่งที่สำคัญที่สุด อย่าปล่อยให้ท่านอยู่อย่างโดดเดี่ยวอ้างว้างจนสายเกินไป ดังเช่นคุณยายวรรณาที่มีบั้นปลายชีวิตแสนโดดเดี่ยวจนต้องลาโลกไปด้วยความน้อยใจในตัวลูกหลาน