ใครเป็นแฟนคลับเวปเป็ดสีเหลือง Fail.in.th คุณรู้จักนายแอนหรือยัง ^^

[แชทซาโนย่า กอยุ่ง~*-.]

17 คำถาม Failกับผู้ก่อตั้ง Fail.in.th

หลายคนยกให้ Fail.in.th เป็นอารมณ์ขัน (ร้าย) รายวันบนอินเตอร์เน็ต เว็บไซต์สุดแสบ… ครีเอทีฟสุดขอบ… รวมภาพงี่เง่าที่ปรากฏต่อสายตาสาธารณชนนับหมื่นคนต่อวัน… และทะลุล้านคนต่อเดือน… ภาพบน Fail! ถูกแชร์ต่อในโซเซียลเน็ตเวิร์กอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เว็บนี้สร้างอิทธิพลทำให้มีผู้ชมจำนวนไม่น้อยต้องออกไป

ตามล่าหาความ Fail! เพื่อมาแชริ่งผลงาน ทั้งที่ไม่มีรางวี่รางวัลใดเป็นค่าตอบแทน นอกจากโลโก้เป็ดสีเหลืองที่แสดงว่า ‘คุณเคย Fail!’

การสนทนากับผู้ก่อตั้งเว็บ ผู้ชายที่บอกกับตัวเองว่า “เขาจริงจังกับการเล่น” และการเล่นของเขาที่ได้เข้าไปนั่งอยู่ในใจหนุ่มสาวรุ่นใหม่มากมาย อ้อ…ลืมบอกไปผู้ชายคนนี้ชื่อ ‘แอน’

ฟังไม่ผิดหรอกครับ ผู้ชายชื่อแอน ที่ต้องสะกดชื่อในแบบของเขาว่า ‘Iannnnn’ นี้เท่านั้น-เท่าน้าน แต่ในที่นี้ จะเรียกเขาว่า ‘เฟลาธิการ’ ตามตำแหน่งที่ระบุบน Fail.in.th
และที่เห็นว่าเขาไม่เปิดเผยใบหน้ารูปพรรณแต่ใช้รูปเป็ดแทนก็เป็นเรื่องของจรรยาบรรณและความลับของเฟลาธิการนั่นเอง

แรงบันดาลใจที่ทำให้สร้างเว็บ Fail.in.th มีที่มาอย่างไร
ผมติดนิสัยชอบไปเที่ยวถ่ายภาพป้ายหรือลายมือคนเขียนตามที่ต่างๆ ที่มันสื่อความหมายอะไรบางอย่างฮาๆ อยู่แล้วทีนี้ผมทำเว็บอีกเว็บนึงชื่อฟอนท์.คอม (www.f0nt.com) เป็นเว็บไซต์ที่เปิดให้ดาวน์โหลดฟอนท์ภาษาไทยฟรี แล้วในนั้นก็จะมีกิจกรรมเลอะเทอะเต็มไปหมด หนึ่งในกิจกรรมเหล่านั้นคือการทำนิตยสารออนไลน์ชื่อ ‘ฟ้อนสุดฯ’ และผมก็เป็นคอลัมนิสต์ในนั้นด้วย ซึ่งคอลัมน์ชื่อ ‘นิด’ เนี่ยจะขี้เกียจมาก ผมก็เอาภาพที่ถ่ายสะสมไว้มาแปะแบบเต็มๆ หน้า ให้คนอ่านได้ดูแล้วก็คิดตาม ทำไปทำมาเสียงตอบรับดี และกระแสในเว็บบอร์ดก็สนุกกับกิจกรรมประเภทเดียวกันนี้ ประจวบเหมาะกับที่ผมชอบดูภาพตลกๆ จาก FAILBlog.org ของฝรั่ง เลยรู้สึกว่าเออเว็บแบบนี้มันน่าจะมีเป็นภาษาไทยบ้างนะ คนไทยจะได้เก็ตมุกไทยๆ กันบ้างว่าแล้วก็เลยทำมันเสียเองเลยครับ จากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ก็เปิดมาได้ปีกว่าๆ


เริ่มประชาสัมพันธ์เว็บไซต์นี้อย่างไร มันถึงได้โด่งดังถึงมาจนขนาดนี้
ตอนนั้นผมได้รับเกียรติให้ไปพูดเรื่องอะไรสักอย่างในงาน WordCamp Bangkok ครับ พอเขาไม่ได้บอกว่าจะพูดเรื่องอะไรดี ผมก็เลยปั้นโปรเจ็กต์ทดลองขึ้นมาตัวนึง โดยนำความสนใจในช่วงนั้นมาทำเป็นเว็บ FAIL.in.th และก็ได้เขียนโฆษณาผ่านเวทีนั่นแหละครับ ทำให้เกิดการบอกต่อเหมือนไฟลามทุ่งและยังคงลามมาจนปัจจุบัน


คุณพอจะนิยามได้ไหมว่า คำว่า ‘FAIL!’ และคำว่า ‘WIN!’ มีความหมายว่าอย่างไร
ถ้าเป็นในเว็บผมจะไม่ได้เขียนคำอธิบายคำถามข้อนี้ไว้ เพราะอยากให้คนอ่านได้ซึมซับนิยามกันเอาเอง แต่จริงๆ ก็ไม่ได้เป็นความลับอะไรครับ ‘FAIL!’ ก็คือ แป้ก ส่วน ‘WIN!’ ก็คือ เจ๋งว่ะ! …ซึ่งทั้งสองประการนี้ไม่จำเป็นต้องตลก เพราะบางผลงานถึงขนาดสะเทือนใจก็มี แต่จุดร่วมอย่างนึงก็คือผลงานทุกชิ้นจะต้องสะกิดต่อมอะไรบางอย่างสำหรับคนดู


สัญลักษณ์รูปเป็ดสีเหลือง มีที่มาอย่างไร
(หัวเราะเสียง 555) นั่นก็เป็นส่วนหนึ่ง แต่จริงๆ แล้วผมว่าเป็ดมันเป็นสิ่งที่แปลกดี คือเราไปหัวเราะมันทำไมไม่รู้ ทั้งๆ ที่เป็ดมันเจ๋งจะตาย ทำได้ทุกอย่างเลย เอามาย่างกินก็อร่อย แต่ดันถูกเรียกชื่อว่าเป็ด แค่วิธีการอ่านออกเสียงก็ฮาแล้วครับ ลองพูดดูสิ … เป็ด!!


อยากให้ช่วยอธิบายเรื่อง Creative Commons 3.0 ลิขสิทธิ์ภาพเสรี ที่แสดงในหน้าเว็บ FAIL ว่าจะมีประโยชน์ต่อการเผยแผร่ผลงานอย่างไรบ้าง
สัญญาอนุญาตแบบ Creative Commons เป็นประโยชน์ต่อทุกฝ่าย คือผู้สร้างสรรค์ก็สามารถเผยแพร่ผลงานของตัวเองพร้อมกับได้เครดิตไปด้วย ตามที่สัญญาอนุญาตได้กำหนดไว้ ส่วนคนที่นำผลงานไปใช้ ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะละเมิดลิขสิทธิ์ และในที่สุดมันจะสร้างสังคมของการให้เกียรติเจ้าของผลงาน


โดยเฉลี่ยแต่ละเดือนมีภาพที่ส่งเข้ามาให้พิจารณาประมาณกี่ภาพ และสัดส่วนที่ได้ลงคิดเป็นกี่เปอร์เซ็นต์
เอาเป็นแต่ละวันเลยดีกว่า มีผลงานส่งเข้ามาประมาณ 50-100ผลงาน ส่วนมากจะถูกขยำลงตะกร้าครับ (ฮา) ที่เหลือจริงๆ ก็วันละ 6 ผลงาน ทั้งหมดนี้ผมใช้เวลาประมาณวันละครึ่งชั่วโมงเพื่อพิจารณาผลงานอย่างเผด็จการเบ็ดเสร็จ เป็ดเหลือง


จากการที่คุณได้เคยผ่านตาภาพที่มีอารมณ์ขันเป็นจำนวนมาก คุณพอวิเคราะห์ได้ไหมว่าอารมณ์ขันของชาว Fail! เป็นอย่างไร พวกเขามักจะขำขันกับเรื่องราวของภาพลักษณะใดเป็นพิเศษ
เราจะขำกับอะไรที่ใกล้ตัว สามารถพบเห็นได้ทั่วไปครับ อย่างสติ๊กเกอร์ท้ายรถ หรือป้ายตามห้องน้ำเนี่ย ถือเป็นเอกลักษณ์ของเฟลแห่งประเทศไทยเลยนะ


คุณวางแผนหรือสร้างความสมดุลเรื่องการหาสปอนเซอร์บนเว็บไซต์อย่างไรบ้าง เพราะในหน้าสนับสนุนเว็บไซต์มักขึ้นข้อความว่า ‘เต็มแล้วจ๊ะ’
มันคงเป็นหนึ่งในภาพลักษณ์อย่างหนึ่งของเว็บคือ เอ้า! อยากฮาจงฮา ส่วนโฆษณาก็ว่ากันตรงๆ ดังนั้นเรื่องการหารายได้จึงชัดเจน ว่าเอาเท่านี้พอ นานๆ ทีจะมีแคมเปญจากผู้สนับสนุนเข้ามาก็เปิดรับ แต่ก็คัดกรองคุณภาพกันหน่อยนะ ดูเล่นตัวน่าหมั่นไส้ดี


การที่สามารถ Feeding ข้อมูลจากเว็บไซต์หลักไปแสดงบน facebook หรือ Twitter ได้ ถือว่ามีประโยชน์และมีโทษอย่างไร

เรื่องประโยชน์และโทษนั้นก็อยู่ที่ความเข้าใจเกี่ยวกับการใช้งาน ไม่ใช่ว่าเขามีเราต้องมีด้วย ใจจริงผมกำลังเฝ้าจับตาดูกระแสนี้อยู่ คือ มันน่าสนใจตรงที่ทุกคนโดดลงมาในสนามนี้หมดเลย แม้กระทั่งสินค้าอย่างน้ำพริก กะปิ น้ำปลา ..เฮ้ย! เอาจริงเหรอวะ!


เท่าที่ผ่านมาในคอมมูนิตี้ต่างๆ มี ‘เกรียน’ เกิดขึ้นเยอะ คุณมีมาตรการดูแลจัดการ เหล่ามือป่วนเว็บอย่างไรบ้าง
คำถามนี้เป็นคำถามระดับโลกเลย ที่ใดมีสังคมมนุษย์ ที่นั่นก็มีปัญหาเป็นธรรมดา ไม่ว่าจะโลกออนไลน์หรือออฟไลน์ ทีนี้ก็อยู่ที่ว่าผู้มีอำนาจดูแลจะจัดการออกแบบระบบสังคมยังไง และออกแบบวิถีชีวิต ทัศนคติของคนในสังคมยังไง


ในปัจจุบันมีเว็บไซต์หรือว่า Fan Page เกิดขึ้นมากมาย คุณสมบัติข้อใดบ้างที่จะทำให้เว็บหรือหน้า Fan Page นั้น อยู่ได้อย่างยั่งยืน

ผมเชื่อว่าคำถามนี้ไม่มีคำตอบที่เป็นสูตรสำเร็จ แต่หลักปฏิบัติส่วนใหญ่ก็หนีไม่พ้นการที่เจ้าของเพจจะต้องขยันมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อ่าน และเนื้อหา ข้อมูลจำเป็นต้องแข็งแรงพอที่จะเอาคนดูอยู่


อนาคตหรือว่าการแตกไลน์ของเว็บ Fail.in.th จะเป็นอย่างไรบ้าง
ผมไม่ได้ทำเว็บวิเคราะห์เศรษฐกิจการเมืองระหว่างประเทศนะ!  เอาเป็นว่าทุกวันนี้ขอตลกไปวันๆ ก่อนล่ะกัน ส่วนในอนาคตจะมีอะไรบ้างก็ต้องคอยติดตามครับ


ประสบการณ์ที่ดีที่สุดจากการสร้างเว็บ Fail.in.th มาคือ
ผมเชื่อในพลังของอารมณ์ขัน เชื่อว่าเสน่ห์ของอารมณ์ขันแบบไทยๆมันมีค่ามาก โดยเฉพาะในยามที่บ้านเมืองไม่ปกติอย่างช่วงวิกฤติการเมืองที่ผ่านมาในปีที่แล้วเนี่ยจะเห็นได้ชัดเลยครับ ว่าอารมณ์ขันมันช่วยบำบัดสุขภาพจิตของคนได้เยอะมากๆ ที่สำคัญคือการมีอยู่ของเว็บเฟล มันทำให้เราได้เห็นบันทึกประวัติศาสตร์ย่อยๆ ในมิติของเรื่องตลก ซึ่งก็น่าสนใจดีครับ ผมเฝ้ามองปรากฏการณ์นี้ด้วยความประทับใจเสมอมา


มีความคิดอย่างไรที่วันนี้หลายคนบอกว่า ‘FAIL’ คือ อารมณ์ขันทุกครั้งเวลาเข้าอินเตอร์เน็ต
ทำการทำงานบ้างนะครับ เดี๋ยวเจ้านายบล็อกเว็บผม


ขอชื่อจริงหน่อยสิครับ
ปรัชญา สิงห์โต ชื่อเล่นว่า ‘แอน’ ที่ชื่อแอนเพราะตอนแม่ท้องผมใครๆ ก็คิดว่าได้ลูกสาวแน่ เลยตั้งชื่อไว้ก่อน พอคลอดออกมาปั๊บ… หมดกัน นั่นถือเป็นเฟลแรกในชีวิตผมเลยนะ -_-


ส่วนอาชีพการงาน
ก่อนหน้านี้นั่งๆ นอนๆ อยู่บ้านช่วยเมียสกรีนเสื้อที่ร้าน www.monamafia.com (พื้นที่โฆษณา) แล้วก็มีรับจ้างทำเว็บประปราย แต่ตอนนี้กำลังเริ่มงานใหม่ที่บริษัทสามย่าน เป็น Digital Agency


ให้คุณแนะนำ 5 Fan Page หรือ 5 เว็บไซต์ก็ได้ ที่คิดว่า WIN!
ห้าแห่งเลยเหรอ! กรี๊ด!! งั้นเอาเป็นรวมๆ ล่ะกันนะ คงเพราะผมเองก็เป็นคนทำเว็บ ในขณะเดียวกันก็เป็นผู้ใช้เว็บไปด้วย ฉะนั้นตัวเองเลยชอบอะไรที่เข้าใจคนดู ฉะนั้นเว็บใดๆ ที่ออกแบบมาเพื่อมนุษย์อย่างเราๆ อ่านครับ ไม่ชอบอะไรที่มันดูหุ่นยนต์ๆหรือหวังผลบางอย่างมากๆ อาทิ ถ้าเป็นเว็บไซต์ เอะอะอะไรก็ยัดลิงค์เพื่อทำ SEO เอาใจกูเกิ้ล แต่อ่านแล้วสะดุดลูกตาอยู่ได้ หรือถ้าเป็นเพจในเฟสบุ๊คก็ชวนแชร์ ชวนกด Like ตลอดเวลา แบบนี้เพลีย


คติพจน์ประจำใจ
“ต่อยก่อนย่อมได้เปรียบ”

[/size]

อยากเฟลบ้างเชิญได้ที่ http://fail.in.th/join

credit : MSN NEWS

[adrenaline85]

เห็นบ่อยๆในขายหัวเราะครับ Fail

[Miss Espresso.]

ชอบเว็บนี้มากเลยถึงแม้พักหลังๆจะไม่มีให้ดุมากๆเท่าช่วงปีก่อนๆก็เถอะ(((ส่งรุปไปได้ลงเว็บตั้งหลายครั้งแน๊ะอิอิ)))
ขอบคุณสำหรับข้อมลดีๆคะ