ผู้หญิงเวียดนามขนเยอะโคตร !!!!!

อันเนื่องมาจากเมื่อ 4 ปีที่แล้ว.....

1.
เพิ่งกลับมาจากเวียดนามครับ...
บังเอิญว่าได้รับมอบหมาย side project อย่างเร่งด่วน
ชนิดที่ว่า อยู่ดีๆนายก็สั่งให้ไป แล้วก็ซื้อตั๋วเครื่องบินกันตอนนั้นเลย
มีเวลาให้ 4 วันเต็มๆ ในการทำโปรเจกต์นี้ให้เสร็จ
กลับถึงกรุงเทพฯคืนวันพฤหัส วันศุกร์เช้าก็ present โปรเจกต์ทันที

ทริปนี้ต่างจากทริปเขมรตรงที่ว่า ...เป็นทริปที่มีเพื่อนคนไทยไปด้วย
ผมทำงานมาสองปี เวลาออกทริปที่เขมร ไม่เคยมีคนไทยไปด้วย
มักจะลุยเดี่ยว โดยไปกับ local staff เขมรอีกคนสองคนช่วยแปลให้
ก็เลยรู้สึกว่าเป็นทริปที่สนุกและเปิดหูเปิดตาเป็นพิเศษครับ
เพราะเวลาเหนื่อยๆ เครียดๆ ก็จะสามารถมีที่คุยระบายได้

ถึงครั้งนี้จะเป็นการทำงานครั้งแรกที่เวียดนาม
แต่จริงๆเมื่อปีที่แล้ว ผมแอบเซี้ยวนั่งรถทัวร์จากพนมเปญ
วิ่งข้ามชายแดนไปเที่ยวที่โฮจิมินห์ และ ดาลัตมาแล้วรอบนึง
(ดาลัตนี่เป็นเมืองที่ผมเข้าขั้น “หลงรัก” สุดหัวใจเชียวละครับ
ถึงขั้นประกาศกร้าวว่านี่จะเป็นหนึ่งในเมืองที่จะมาฮันนีมูนเลยละ)

เนื่องจากเป็น trip เล็กๆสั้นๆ แถมทำงานกันทั้งวี่ทั้งวัน
เลยไม่ได้หยุดชมนกชมไม้อะไรมากนัก ...
จะขอเล่าเฉพาะส่วนเพลินๆละกันนะครับ

2.
กิน กิน

* ผมชอบกินอาหารเวียดนาม แต่ผมกินผักในอาหารเวียดนามไม่ได้เลย
เนื่องจากผมกินผักที่มีกลิ่นฉุนไม่ได้ ...อาหารเวียดนามของผม
ในสายตาของคนอื่นจึงจะดูมีสีเขียวเจือปนต่ำกว่ามาตรฐานทั่วไป

* ผมพบว่า เวียดนามเป็นประเทศที่ทำหมูย่างได้อร่อยมาก
กินมาหลายร้าน อร่อยทุกร้าน ถึงแม้รสชาติจะไม่เหมือนกัน

* อาหารเวียดนามมีเครื่องจิ้มเยอะมาก อาหารหนึ่งมื้อ
อาจจะมีเครื่องจิ้มวางอยู่ 6-7 อย่างเลยทีเดียว

* เป็นธรรมเนียมเหมือนที่เขมร, ทุกคนบนโต๊ะอาหาร
จะมีถ้วยน้ำจิ้มเป็นของตัวเอง ในขณะที่บ้านเรามักจะเป็นถ้วยกลาง

* เครื่องดื่มประจำชาติ (อย่างไม่เป็นทางการ) ของเวียดนาม
เรียกว่า “โซดาจัน” แปลเป็นไทยว่า “มะนาวโซดา”
บางร้านจะผสมมาให้เสร็จสรรพ แต่ส่วนมากจะแยกส่วนมาให้ผสมเอง
ส่วนประกอบได้แก่ โซดา + มะนาวผ่าซีก + น้ำตาลทราย
แค่บีบมะนาวใส่แก้ว ตักน้ำตาลทรายตามใจชอบ แล้วเทโซดา
ผสมน้ำแข็งบดอีกเต็มแก้ว ... อร่อย ง่ายนิดเดียว มีขายทั่วราชอาณาจักร

* ที่เวียดนาม หากิน pepsi ได้ง่ายกว่า coke
ในขณะที่ที่เขมร หากิน coke ได้ง่ายกว่า pepsi
(จริงๆแล้วแทบจะหากินไม่ได้เลยต่างหากล่ะ)

* เส้นก๋วยเตี๋ยวในเวียดนาม มีประมาณสามหมื่นประเภท (อุปมาเฉยๆ)
เพราะมีทั้งเส้นขาวกลม ขาวแบน เหลืองกลม เหลืองแบน วุ้นเส้น
เส้นเล็ก เส็นจิ๋ว เส้นนาโน(เล็กเหมือนซ่าหริ่ม) ...เยอะจนงง

* ชาลิปตันแบบซองสำเร็จรูปที่เวียดนามมีรสช๊อคโกแลต
ผมซื้อกลับมากล่องนึง อร่อยเข้มข้น แต่กินแล้วให้อารมณ์สับสนพอสมควร
เพราะงงว่าสรุปกูกินชา หรือกูกินอะไรอยู่กันแน่เนี่ย ?

* เวลา “กินข้าว” ที่เวียดนาม เขาจะเสิร์ฟมาเป็นจานหรือโถใหญ่ๆ
แล้วใช้ทัพพีที่ให้มาตักแบ่งกันในโต๊ะอาหารกันเอง
แต่ถ้ากินไม่หมด เขาจะเอาส่วนที่เหลือไปเสิร์ฟให้โต๊ะอื่นต่อได้
(ซึ่งจริงๆก็ไม่เสียหายอะไร เพราะมันไม่ได้สกปรกนินะ ...
จริงๆมันเป็นสิ่งที่ควรทำ ในภาวะที่ข้าวแพงไร้สติในปัจจุบันนี้ด้วย)

* ชอบขวดน้ำดื่มของ Aquafina (น้ำดื่มของค่าย pepsi) ที่เวียดนามมาก
เพราะมีขวดเล็ก 355 cc. ขวดเล็กน่ารักมาก ผู้หญิงกินหมดได้สบายๆด้วย

* เวียดนามมีไก่ย่าง 5 ดาวขายด้วย!!!

3.
พูด พูด

* รู้สึกอึดอัดกับภาษาเวียดนาม เพราะภาษาเขียนมันยืมภาษาอังกฤษ
แต่มันไม่ได้อ่านอย่างที่เราอ่าน เลยให้ความรู้สึกเหมือนโดนหลอกตลอดเวลา
เหมือนจะอ่านออก แต่ก็ไม่ออก ...เหมือนจะรู้ความหมาย แต่ก็ไม่รู้...
...อึดอัดมากก ...

* นั่งรถแล้วเห็นร้านติดคำว่า COM เต็มบ้านเต็มเมืองไปหมด
นึกสงสัยว่า เวียดนามเจริญถึงขนาดมีขายคอมพิวเตอร์ริมถนนแล้วหรือ?
...สุดท้าย... เพิ่งรู้ว่ามันอ่านว่า “เกิม” แปลว่า “ข้าว” ...
โดนหลอกอีกแล้วกรู...

* ภาษาเวียดนามฟังแล้วรู้สึก “ดึ่มดึ๋ย” กว่าภาษาเขมร
...ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ... รู้สึกดึ่มดึ๋ยอย่างบอกไม่ถูก

* คนเวียดนามที่อยู่หรือทำมาหากินแถวๆชายแดนที่ติดกับเขมร
มักจะพูดภาษาเขมรได้ (คล้ายๆกับคนเขมรแถวปอยเปต
หรือคนไทยแถวๆสุรินทร์ ศรีสะเกษ ที่มีโปรแกรม bilingual
ไทย-เขมร ติดตัวมาแต่เกิดกันทุกคน)

4.
บ้าน บ้าน เมือง เมือง

* โรงแรมที่เวียดนาม แพงกว่าที่เขมรประมาณเท่าตัวนึง
ขนาดในต่างจังหวัด ยังตกคืนละ 60-80 US$ เลยทีเดียว
แต่ห้องก็หรูหรากว่าเขมรเหมือนกัน

* คืนแรกที่ไปนอน ไปพักที่เมืองชนบทเล็กๆแห่งหนึ่ง
เปรียบกับบ้านเรา อาจจะอารมณ์ประมาณอุตรดิตถ์อะไรทำนองนี้
พอสองทุ่ม ร้านรวงก็ปิดร้านปิดไฟ แทบไม่มีรถวิ่งบนถนนแล้ว

* แต่พอเดินเข้าไปในห้าง (คล้ายๆซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่)
พบว่ามีคนล้านเจ็ดสิบเอ็ดแสนอยู่ในนั้น ...โอ้ว ซาร่า มาทำอะไรกัน
แถมมากันทั้งครอบครัวเป็นส่วนมาก จับจ่ายใช้สอยกันสนุกสนานมากๆ ...
ผิดกับบรรยากาศบนท้องถนนเหมือนอยู่คนละโลก ...

* คนเวียดนามไม่เล่น MSN Messenger และไม่นิยม Hotmail
แต่เขานิยม Yahoo Messenger และ Yahoo Mail มากกว่า
(เขมรก็เช่นกัน ...)

* ถนนหนทางในเวียดนามดีกว่าที่เขมรมาก
ถึงตามชนบทจะคับแคบไปบ้าง แต่ก็ราบเรียบมากกว่า
รับรองว่านั่งแล้วไม่เด้งดึ๋ง มดลูกไม่เคลื่อน ซิลิโคนไม่เสียทรงแน่นอน

* คนเวียดนามขับรถเร็วกว่าคนเขมรมากๆ (คงเป็นเพราะถนนที่ดีกว่า)
เวลาอยู่บนถนนแคบๆ จะรู้หวาดเสียวจนไม่กล้านอน

* คนเวียดนามชอบบีบแตร บีบเป็นกิจวัตร มีอะไรก็บีบไปเรื่อย
บีบจนน่ารำคาญ จนจะหันไปถาม “บีบเรียกพ่อมึงเหรอครับ ?”

* เวียดนามเป็นประเทศที่มีแม่น้ำเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกกก
เวลาอยู่บนเครื่อง จะเห็นแม่น้ำแทรกซึมไปตามพื้นดินเต็มไปหมด
นี่ซีนะ ...ที่เขาว่า แม่น้ำเป็นเส้นเลือดหล่อเลี้ยงประเทศ

* แต่เวลาข้ามแม่น้ำใหญ่ๆ อาจจะไม่มีสะพานให้ข้าม
แต่ต้องขับรถขึ้นเฟอร์รี่ข้ามฝั่ง (คล้ายๆเกาะสมุย)
ดังนั้น เวลาเดินทางไกลอาจจะต้องเผื่อเวลารอเรือที่ท่าด้วย
เพราะถ้าคนเยอะ อาจจะรอกันเป็นชั่วโมงเลยทีเดียว
(เหมือนอย่างที่ผมเคยรอที่เขมร 4 ชั่วโมงมาแล้ว)

5.
ไปเวียดนามทั้งที ได้ชื่อว่าเป็นเมืองสาวสวย
มีหรือจะไม่พูดถึงสาวเวียดนาม ...

ผู้หญิงเวียดนามนี่เรื่องโครงหน้าอาจจะไม่ได้สวยสะดุดตานัก
แต่ต้องยอมรับเรื่องผิวครับ โคตรขาวและเนียนมากเลยล่ะ
แล้วเขาก็ถนอมผิวกันด้วยครับ เวลาปั่นจักรยานกลางแดด
เขาจะป้องกันทุกพื้นที่ผิวบนใบหน้าและแขนขาอย่างมิดชิด
...ผิดกับผู้หญิงเขมรจริงๆ ฮะๆ...

...อ่านมาตั้งนาน ... รู้นะครับ ว่าเข้ามาเพราะชื่อเอนทรี่มันยั่ว ...
จนจะจบแล้วยังไม่เห็นพูดถึงเรื่องในเอนทรี่ซะที ...

ก็แหม ... นานๆจะัได้ออกนอกเขมรซะที แล้วผมเป็นนักการตลาดด้วย
มันก็ต้องไป get insight เกี่ยวกับบ้านเมือง ผู้คนด้วยสิครับ
มีหรือที่ผมจะพลาดของพวกนี้ ...

... ระหว่างที่ผมกำลังทำกิจกรรม “เข้าๆออกๆ” กับสาวเวียดนามคนนึง
ผมก็พบว่า ผู้หญิงเวียดนามขนเยอะมาก!!!
มากกว่าคนเขมร ... มากกว่าคนไทย ...อาจจะมากที่สุดในโลกด้วยซ้ำไป!
เยอะจริงๆครับ จะเยอะไปไหนครับเจ๊ ...

เพื่อเป็นหลักฐานยืนยันว่า เธอขนเยอะจริงๆ
ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการ “เข้าๆออกๆ” ระหว่างผมกับเธอมาก
ผมจึงขอ “แอบถ่าย” อย่างเงียบๆ แบบไม่ให้เธอรู้ตัวด้วยครับ

อย่าหาว่าผมไม่ให้เกียรติเธอ เพราะเป็นคนประเภท kiss-and-tell เลยนะครับ
แต่เกิดมาชาตินี้ ผมไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนขนเยอะขนาดนี้มาก่อน

...ดูแล้วก็เงียบๆ ...อย่าเอ็ดไปล่ะ ...

หน้าหลักเว็บไซต์	ท่องเที่ยว ที่พัก ที่กิน	ข่าวสาร กิจกรรม	ตำแหน่งงานว่าง
ตลาดซื้อขาย	โปรโมชั่น ส่วนลดสินค้า	ติดต่อโฆษณา

คนเชียงราย สังคมเชียงราย	ห้องนั่งเล่น	การเกษตร ในเชียงราย	คุยเรื่องไอที - เทคโนโลยี
นักลงทุน การเงิน การธนาคาร	ศาสนา กิจกรรมทางวัด	เรื่องล้านนา ภาษากำเมือง	คนหางาน-งานหาคน
งานบ้านงานครัว คลีนิค สุขภาพ ฯลฯ	กีฬา	การศึกษา

แจกของฟรี	ซื้อขายสินค้าจิปาถะ-ทั่วไป	เสื้อผ้า รองเท้า เครื่องประดับ สินค้าแฟชั่น	เครื่องสำอางค์ ผลิตภัณฑ์เสริมความงาม
สัตว์เลี้ยง	คอมพิวเตอร์-สินค้าไอที	กล้องถ่ายรูป - อุปกรณ์ถ่ายภาพ	โทรศัพท์มือถือ เครื่องมือสื่อสาร
ซื้อขาย-เช่า-เซ้ง บ้าน ที่ดิน อาคารพาณิชย์	พระเครื่อง-วัตถุมงคล เครื่องรางของขลัง	ศูนย์กลาง-ซื้อขายรถยนต์	อะไหล่รถยนต์,อุปกรณ์ตกแต่งรถยนต์
ซื้อขาย-รถมอเตอร์ไซด์	อะไหล่ ของแต่ง มอเตอร์ไซด์	ศูนย์กลางซื้อขาย-จักรยาน	จานดาวเทียม-กล้องวงจรปิด-เคเบิ้ลทีวี

ชมรมนักตกปลาเชียงราย	CHIANGRAI 4 LOW	ชมรมคนรักรถ	ชมรมดนตรี
ชมรมนักกลอน