จำได้ว่าปี๋ 46. กะท่วมหนักอยู่หนาคับ
...ประวัติศาสตร์ ข้อมูลเรื่องน้ำท่วมน้ำหลาก นำมาบอกสอนคนยุคปัจจุบันได้
จะคิดทำอะไร สร้างถนน ท่อลอด สะพาน สร้างอาคารสถานที่ จะถมจะขุด
จะหาที่ทางซื้อบ้านจัดสรร นำข้อมูลเหล่านี้มาเป็นข้อพิจารณาได้ครับ
ไล่ตั้งแต่เหนือสุดยอดในสยาม
..ลำน้ำสาย หลากมาเจอคอขวดสะพานข้ามแดนทุกปีๆ น้ำโคลนหลากผ่านตลาดสายลมจอย
ถนนโคลนท่วมพื้นร้าน เก็บของไม่ทันก็ขาดทุนไป น้ำสาย น้ำรวก ระบายลงโขงที่สามเหลี่ยมหมด
ก็กลับสู่สภาพเดิมทุกปีๆ
..ถัดมาแม่น้ำคำ หลากมาจากหัวแม่คำ เทอดไทย มาสู่ที่ราบแถวศรีค้ำ ตอนนี้มีขุดลอกตลิ่ง ให้น้ำไปได้สะดวก มีแต่พวกเศษสวะกิ่งไม้ ขยะ ที่มาไหลจากต้นน้ำ มาติดตอม่อคอสะพาน
ทำให้น้ำระบายช้า น้ำก็เอ่อสองฝั่ง ท่วมไม่นาน..
..ถัดมาก็แม่น้ำจัน มาจากทาง อ.แม่อาย ผ่ากลางอำเภอ เวลามีฝนตกหนักทางด้านเหนือ
น้ำหลากมาเจอที่ราบอำเภอแม่จัน น้ำระบายไม่ทัน ก็ท่วมตลาดวงเวียนโรงพักทุกปีๆ
แถวสามแยกไปแม่อาย ท่วมเอ่อทุกปี เพราะระบายผ่ากลางอำเภอไม่ทัน รถวิ่งฝ่าน้ำก็บ่นกันไป
รอจนน้ำลดระดับ ระบายลงหมด ก็แห้งสนิท ที่มีปัญหาคือสวะกิ่งไม้รากไม้ ขยะที่ไหลหลากมากับน้ำ
มาติดขวางตอม่อคอสะพาน ติดท่อลอด น้ำมันก็เอ่อท่วม การแก้ปัญหาคือ ไปเคลียร์ปากท่อ และตอนน้ำหลากมาใช้แม็คโครมารอกวาดเกลี่ยผลักให้สะพานโล่ง ไม่งั้นก็ท่วมเอ่อทุกปีๆ
น่าจะมีแผนระยะยาว ทำโครงการแก้มลิง เก็บน้ำไว้หน้าแล้ง หลากมาให้ไหลเข้าแก้มลิง
พอหน้าแล้งก็ระบายออกมาใช้ให้ได้ประโยชน์ในทุกๆปี ปัญหาน้ำหลากท่วมอาจหมดไปในยุค 5 จี
..ถัดมาก็แถวชุมชนเมืองใหม่ ม.แม่ฟ้าหลวง. น้ำฟ้าน้ำฝน น้ำจากป่าเขาด้านตะวันตก
ไหลหลากมาท่วมซอย ท่วมหอพัก ทุกปีๆ จนต้องทำท่อลอด ท่อระบายน้ำให้ใหญ่ขึ้น
โทษใครไม่ได้ ผังเมือง ไม่กำหนดให้มีที่ราบ รองรับน้ำหลาก และให้ไประบายผ่านใต้ถนนพหลโยธิน
ให้ไปไวที่สุด นี่ปล่อยให้สร้างหอพัก อาคารพาณิชย์ ขวางทางน้ำ เมื่อมันมาเยอะ ลำน้ำห้วยเล็กๆรับไม่
ไหว มันจะไปไหนล่ะครับ ถนนในซอยทุกหอพัก โดนเท่ากันหมด รอจนน้ำลดนั่นล่ะ เจอทุกปีไม่เบื่อกันเหรอครับ..คงต้องฝากผู้รู้ในสถาบัน มาช่วยคิดทำแผนงานระยะยาวส่งหน่วยงานให้ผันงบมาทำ
..ถัดมาก็คงไม่ต้องเดา หน้า ม.ราชภัฏ ก็คล้ายเดียวกันกับ ม.มฟล. คิดแก้ปัญหากันในระยะยาวนะครับ
..ถัดมาก็ลำน้ำกก สายหลักของเมืองเชียงราย อดีตสอนปัจจุบัน ทำตลิ่ง ทำลำน้ำกกสายเก่า สายรองให้โล่ง น้ำหลากมามาก ก็เปิดฝายน้ำกกให้ระบาย ปัจจุบันแทบจะไม่มีปัญหา
..มีแต่น้ำฟ้า น้ำฝนพันปี ตกหนักกลางเมือง เทศบาลแก้ปัญหา ทำท่อระบาย รถติดกันที่ผ่านมาจำได้ไหม
น้ำลงท่อใต้ดิน ไปรวมที่สูบระบายลงน้ำกก ระบายลงน้ำกรณ์ ไปลงใต้ฝายน้ำกก ปัญหาน้ำท่วมในเมือง
ก็ลดน้อยลง
..แม่น้ำลาว จากเวียงป่าเป้า แม่สรวย แม่ลาว มาทางหัวดอยท่าสาย ระบายลงน้ำกกได้เร็ว ก็ไม่มีปัญหา
ที่ผ่านมาสะพานต่างๆมีตอม่อ ติดเศษสวะ น้ำเอ่อ มาท่วมท้องนา มีถนนสายแยกแม่กรณ์ ไป อ.เทิง กั้น
กลายเป็นบึงน้ำปริ่มถนนอีกฟากแห้งสนิท ชาวบ้านจะทะเลาะกัน ทำลายทำนบกั้นน้ำ คงไม่มีแล้วล่ะ
..แม่น้ำอิง ท่วม อ.เทิง ก็เคยมีในอดีต ให้ระบายลงโขงได้เร็ว ก็ไม่มีปัญหา
การแก้ปัญหา ต้องช่วยกันทุกฝ่าย ไม่ใช่รุกล้ำน้ำ รุกที่ร่องเหมืองธรรมชาติ ถมจนแคบ
พอน้ำระบายไม่ทันก็ท่วมซอย แล้วมาร้องแรกแหกกระเฌอให้หน่วยงานมาช่วย ช่วยซ้ำเติมครับ
น้ำย่อมไหลจากที่สูงลงที่ต่ำ ทำยังไงให้มัน มาไว ไปไว ปัญหาจะหมดไป หรือน้อยลง
เศษขยะ เศษสวะ ที่มาจากคน มาจากชุมชนต้นน้ำ นี่ล่ะที่ต้องช่วยกันๆ รณรงค์ไม่ทิ้งลงลำน้ำ
...ประวัติศาสตร์ สอนให้คนรุ่นหลังทราบปัญหา และให้มีปัญญาแก้ไข หรือป้องกันไม่ให้เกิดซ้ำ
มีแต่ลูกหลานที่ไม่สนใจ ไม่รับรู้รับทราบ พอคิดจะแก้ปัญหาก็ไม่คิดแบบเบ็ดเสร็จเสด็จน้ำ
ปัญหาเลยเกิดซ้ำซาก...ฝากไว้แค่นี้ล่ะครับ