สามลูกจาย

[nantong]

พระอาจารย์สกล  ท่านเทศน์ เรื่อง เขยสามคน
เรื่อง ประมาณ  ว่า  พ่อตา  จะสร้างบ้าน ใหม่  แกมีแต่ ลูกสาว สามคน ดังนั้น แกจึงมี ลูกเขยสามคน โดย ให้ลูกเขย เข้าป่าหาไม้    สามลูกสาว  จัดแจง ห่อข้าว ห่อน้ำพริก  กับข้าว ให้ผัวไปตัดไม้

เขยใหญ่ นักคิด ชอบวางแผน ว่า จะตัดต้นนี้ ไปพาดต้นนั้น แล้วค่อยไปตัดต้นโน้น  จะได้ง่ายไม่เปลืองแรง     คิด ๆ ๆ จน หมดวัน  ไม่ได้ตัด สักต้น
เขยรอง เลือกตัด เอาแต่ ต้นสวย ๆ ดี ๆ ไม่สวย ไม่ตัด  พอหมดวัน  ได้ไม้  ไม่กี่ต้น
เขยหล้า  ตัดดะ ไม่ว่า ไม้ใหญ่  ไม้เล็ก งาม ไม่งาม เลา ไม่เลา  หมดวันแล้ว  ได้ไม้ หลายอยู่

สมมุติ  ว่า ท่านเป็น ตัวพ่อตา  จะมองว่า ลูกเขย แต่ละคน เป็นอย่างไร ? ช่วยคิดที
ลองมา ช่วย ต่อเติมเรื่อง เวอร์ชั่น ของ ท่านดู
สาธุ  ครับ

[nantong]

สมมุติว่า  พ่อตา เอามาเปรียบกับ การพระศาสนา
เขยใหญ่  เข้าพวก นักปริยัติ แต่  ไม่นำลงสู่ การปฎิบัติ  การลงมือทำ  ดีอยู่ แต่ สูญเสียเวลา อย่างมาก
เขยกลาง  ฉลาด  รอบคอบ ได้งานดี  มีคุณภาพ มากกว่า  ปริมาณงาน  รู้ปริยัติ  รู้ปฎิบัติ  ย่อมได้ผลดี
เขยเล็ก  นักลุยงาน  แต่  ขาดความสุขุม  รอบคอบ  ปานคนโง่  แต่  ขยัน  ถ้าเป็น นักปฎิบัติ ก็ดั่ง นักปฎิบัติ ที่ด้อยใน พระปริยัติ  กลุ่มนี้  อันตราย โมโหง่าย  คือ  หลงง่าย ๆ

เขยใหญ่  กับ เขยเล็ก รวมกัน ก็จะ เสริมจุดเด่น  แก้จุดด้อย
เขยกลาง ใช้ได้   มีแต่ จะพัฒนาไปได้ดี ต่อไป  หากสามารถ  รักษา ปฎิปทา การรักษาความดี ในการประพฤติ การปฎิบัติ ให้ดี มั่นคงไว้ ไม่ให้ ตกต่ำลงไป