ศัพท์บาลีตื้นๆยังไม่รู้ แต่คุยสูงถึงอนาคามี เหอะๆ
"อรรถกถาแปลผิด และอธิบายผิด อย่างไม่น่าให้อภัย"
ว่าอรรกถาผิดทั้งประเทศ แต่ตนเองถูกคนเดียว ทั้งๆ ที่ศัพท์ง่ายๆ ก็ยังแปลผิด
1.
สกิเทว = เทวดาหนเดียว แปลผิดอันที่ถูกต้อง คือ สกิเทว(สะกิงเทวะ) มาจากนิบาต 2 ศัพท์ คือ
1
.สกึ (สะกิง) เป็น นิบาตมีเนื้อความต่าง ๆ แปลว่า คราวเดียว
2. เอว (เอวะ) เป็นนิบาตบอกปฏิเสธ แปลว่า นั่นเทียวนิบาต 2 ศัพท์สนธิ คือ ต่อกันด้วยอาเทศสนธิ คือ สกึ+เอว เมื่อต่อกันแล้วอาเทศ คือแปลงนิคหิต (คือ รูปสระอึนั้น เรียกว่า มีนิคหิตอยู่บนสระอิ) เป็นทอักษรลงมาที่เอวเป็นเทว ได้รูปเป็น สกิเทว แปลว่า คราวเดียวเท่านั้น, ครั้งเทียวเท่านั้น
2.
อาคนฺตฺวา พระคึกฤทธิ์แปลว่า ผู้มาเยือน (((อาคนฺตฺวา (อา-คัน-ตะ-วา) แปลว่า มาแล้ว ไม่ใช่แปลว่า "ผู้มาเยือน" (อาคันตุกะ)))))ตามหลักไวยากรณ์แล้ว ต้องแปลว่า "
มาแล้ว"เท่านั้น เพราะเป็นกิริยา "อาคนฺตวา เป็นกิริยา แปลว่า"ผู้มาเยือน"นี่ มันเป็นนามไปแล้ว ผิดศัพท์ด้วย เพราะถ้าจะแปลว่าผู้มาเยือนต้องเป็น"อาคันตุกะ"เรียกได้ว่า ผิดทั้งศัพท์ ผิดทั้งความหมาย (ผิดทั้งโลกนี้ ผิดทั้งโลกหน้า)
3. ตีความ โลกัง เป็น เทวโลก เพราะแปล สกิเทว ผิด
"พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน จุลลสีหนาทสูตร" ว่า " กตโม จ ภิกฺขเว ทุติโย สมโณ อิธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ ติณฺณํ สญฺโญชนานํ ปริกฺขยา ราคโทสโมหานํ ตนุตฺตา สกิทาคามี โหติ สกิเทว อิมํ โลกํ อาคนฺตฺวา ทุกฺขสฺสนฺตํ กโรติ อยํ ภิกฺขเว ทุติโย สมโณ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สมณะที่ ๒ เป็นไฉน ภิกษุในศาสนานี้เป็นสกิทาคามีเพราะสังโยชน์ ๓ สิ้นไป เพราะความที่ราคะ โทสะ และโมหะเบาบาง จะกลับมาสู่โลกนี้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ก็จะทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย นี้คือสมณะที่ ๒ ในพระศาสนา "