เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย

พระโพธิธรรม (ตั๊กม้อโจวซือ - ปรมาจารย์ตั๊กม้อ)

"ความดับทุกข์นั้นปรากฎแล้ว ปรากฎอยู่ ไม่ต้องไปหาที่ไหน เมื่อมันเกิดที่นี่ มันก็ต้องดับที่นี่... และดับเดี๋ยวนี้!"

*พระโพธิธรรม (ตั๊กม้อโจวซือ - ปรมาจารย์ตั๊กม้อ)
สมัยพระเจ้าเหลียงบู๊ตี้ ราว พ.ศ.๑๐๖๗

(http://i.imgur.com/vPhCZUu.jpg)

Credit: ขอบคุณเนื้อหาข้อคิดธรรมะดีๆ จาก  facebook.com/profile.php?id=100002492200732&fref=nf

ในน้ำเน่านั้น  น้ำบริสุทธ์ยังมีเจือปนอยู่

ผู้ที่ฉลาด  รู้จักวิธีกลั่นกรอง  จะสามารถหาน้ำบริสุทธิ์จากน้ำเน่าได้เสมอ

                                                           

     การแสวงหาคือทุกข์  การไม่แสวงหาสิ่งใดคือกุศล

และเมื่อท่านไม่แสวงหาสิ่งใด   ท่านกำลังอยู่บนทาง

       
                  “มองดูทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านไปในอดีต เหมือนภาพในความฝัน...
         มองดูทุกสิ่งทุกอย่างในปัจจุบัน เหมือนเป็นฟ้าแลบ...
         มองดูทุกสิ่งทุกอย่างในอนาคต เหมือนเมฆหมอกที่ล่องลอยอยู่ไปมา”   

           
            นักปราชญ์ผู้สร้างประโยชน์แก่มนุษย์ รู้ว่า ใจ คือธรรม

         แต่คนโง่เที่ยวแสวงหาธรรม ไปในที่ต่างๆ อย่างไร้จุดหมาย

ใจคือพระธรรม...ดังนั้นจึงไม่ต้องไปหาพระธรรมนอกใจ

       
         ยึดมั่นในความคิดของตนเกินไป จะไม่สามารถ เข้าถึงพุทธธรรม

      เพียงอาศัยคำสอน ของผู้มีชื่อเสียง ไม่ใช่สัจธรรมแท้

สวรรค์และนรกต่างก็อยู่ทใจ...อย่าดื้อรั้นถือตัวจนเกินไป

สวรรค์และนรกต่างอยู่ที่ใจ  อย่าดื้อรั้นถือตัวจนเกินไป

     
         หลงและตื่นตัว เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน... ถ้าไม่หลง ก็ไม่สำนึก !...

        ดำรงชีวิตด้วยใจอิสระ ไม่ถูกความ อยาก ควบคุม

     
        ผจญทุกข์ไม่บ่น รับไว้โดยเต็มใจ   

        ทุกสิ่งทุกอย่างที่ปรากฏใน 3 ภพล้วนมาจากจิต  ด้วยเหตุนี้  พระพุทธเจ้าทั้งในอดีตและอนาคตจึงสั่งสอนจากจิตถึงจิต  โดยปราศจากการเกี่ยงข้องกับนิยามใด ๆ

        ไม่ยึดมั่นในเรื่องได้เสีย จิตที่เป็นทุกข์ จะเป็นอิสระ

       การเห็นรูป  แต่ไม่แปดเปื้อยนไปเพราะรูป  การได้ยินเสียง  แต่ไม่แปดเปื้อนไปเพราะเสียงนั้น คือการหลุดพ้น

      ผู้ดำรงจิตไว้อย่างมั่นคง ไม่หวั่นไหวไปกับกระแสแห่งความสุข ความทุกข์ ชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติตามอริยมรรคอย่างเงียบๆ

ผู้ที่รู้ว่าสัมผัสทั้ง  6  ไม่ใช่ความจริง

ผู้ที่รู้ว่าขันธ์ทั้ง 5 เป็นเพียงมายา

สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น  ไม่มีที่สถิตในกายนี้ได้เลย  ย่อมเข้าใจภาษาของพระพุทธเจ้า