เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย

เคยรู้มาว่าในอดีตเมืองเชียงรายเคยเป็นเมืองร้าง ผู้คนถูกกวาดต้อนใปอยู่ที่อื่น แล้วคนเชียงรายแท้ๆที่อยู่ที่เชียงรายมาแต่โบราณ ยังพอจะมีอยู่มั้ยครับ อาศัยอยู่อำเภอใหน

คนเจียงฮายที่ท่านว่ามาเซาะหายากครับ ถ้ามีก็คงผสมกับหมู่ที่อพยพมาทีหลังไปเสี้ยงแล้ว
ถ้าจะเอาคนเจียงแสนแต้ๆนี่ก็ปอมีอยู่ แต่บ่ได้อยู่ จ.เจียงฮาย หนา
เปิ้นอยู่ คูบัว (ราชบุรี) กับ เสาไห้ (สระบุรี) ครับ ผมเกยฮู้จักอยู่คนหนึ่ง
มันอู้ไทยครับเป๋นคนสระบุรี มันบอกว่าอุ้ยมันก็อู้เมือง (ไทยวน) แต่ปอถึงรุ่นมันก็บ่มีไผอู้ละ
เหลือส่วนน้อยที่ยังอู้อยู่ ตอนนี้หันคนบ่าเก่าที่เสาไห้เปิ้นฟื้นของเก่าอยู่
แต่หว่างแล้วน้ำท่วมสระบุรี หันว่าพิพิธภัณฑ์ไทยวนที่เสาไห้ของบ่เก่าโดนน้ำปั๊ดหายไปจ้าดนัก
เป๋นดีเสียดายขนาด

อ้อ นอกจากเจียงฮาย เจียงแสนจะเกยฮ้างแล้ว เมืองเทิง เมืองเจียงของก็มีสภาพบ่ต่างกั๋นน่อ

คนเมืองเจียงฮายโดนกวาดไปเมืองลำปางก็จ้าดนักหนา
จ๋นบ่าเดี๋ยวยังมีจื่อเจียงฮายที่ใจ๋ก๋างเวียงลำปางน่อ เจ่น
วัดเจียงฮาย, บ้านเจียงฮาย, โฮงเฮียนเทศบาล 4 (บ้านเจียงฮาย),
ปะตู๋เจียงฮาย (จื่อปะตู๋เมือง)
ใคร่ฮู้ว่าบ้านเจียงฮายอยู่ไหนบ่ยากครับ
ก็ที่ห้าแยกหอนาฬิกา หน้าสำนักงานเทศบาลนครลำปางหั้นแล
ตะก่อนบริเวณใกล้ๆวัดเจียงฮายกับห้าแยกมันเกยเป๋นประตู๋เมืองจื่อ ปะตู๋เจียงฮาย
บางเตื้อเปิ้นก็ฮ้องห้าแยกหั้นว่า ห้าแยกเจียงฮาย ก็มี
เพราะเป๋นหมู่บ้านของคนเจียงฮาย
คนเจียงฮายท่าจะนักอาละ ถึงขนาดมีวัดเจียงฮายเลยน่อ

ประวัติโรงเรียนเทศบาล 4 (บ้านเชียงราย) เทศบาลนครลำปาง
จากเว็บโรงเรียน
http://www.ms4lp.ac.th/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=1&mode=thread&order=0&thold=0

โรงเรียนเทศบาล 4 ทำไม ? ต้องวงเล็บบ้านเชียงราย คำถามนี้อาจจะมีผู้ที่ข้องใจกันอยู่หลายคน แต่ก็ยังไม่ทราบคำตอบที่แท้จริงว่าทำไมต้องบ้านเชียงราย ทั้ง ๆ ที่โรงเรียนก็ตั้งอยู่ที่จังหวัดลำปางจะเกี่ยวข้องอะไรกับจังหวัดเชียงราย บางครั้งหลาย ๆ คน หลาย ๆ หน่วยงาน ก็เกิดความสับสนเหมือนกันว่าโรงเรียนนี้ตั้งอยู่ที่ไหนกันแน่ ถ้าไม่ดูตำบลที่อยู่ให้แน่นอน

จากชื่อโรงเรียนอย่างเป็นทางการว่า “โรงเรียนเทศบาล 4 (บ้านเชียงราย) แน่นอนว่าทุกคนได้ยินชื่อเสียงเกียรติศัพท์ของสถาบันเก่าแก่แห่งนี้เป็นเวลาหลายสิบปี เป็นสถาบันการศึกษาที่นักเรียนสำเร็จออกไปรุ่นแล้วรุ่นเล่า แต่หลายคนอาจไม่ทราบว่าชื่อของโรงเรียนไม่ได้วงเล็บบ้านเชียงรายมาตั้งแต่แรกก่อตั้ง

เมื่อปี พ.ศ. 2470 ในระยะแรกนี้โรงเรียนจัดการเรียนการสอนที่วัดเชียงราย สันนิษฐานว่าชื่อโรงเรียนอาจจะใช้ชื่อของสถานที่ทำการเรียนการสอน คือ “วัดเชียงราย” เป็นชื่อของโรงเรียนด้วย ต่อมาประมาณปี พ.ศ.2484 เป็นปีที่โรงเรียนได้ย้ายจากวัดเชียงรายมาเปิดทำการสอน ณ สถานที่ปัจจุบัน ผู้เขียนสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นปีที่เปิดอาคารเรียนไม้ 2 ชั้นหลังใหม่ ซึ่งเป็นที่ตั้งอาคารเรียน 3 ชั้นในปัจจุบัน (อาคารกุกกุฎนคร) จากภาพถ่ายวันเปิดอาคารเรียนหลังใหม่นี้ ปรากฎชื่อโรงเรียนว่า “โรงเรียนเทศบาล 4 ห้าแยกถนนรอบเวียง” ต่อมาเมื่อโรงเรียนเทศบาล ซึ่งแต่เดิมเป็นโรงเรียนประชาบาล ได้โอนมาสังกัดเทศบาลเมืองลำปาง

คณะผู้บริหารเทศบาลในขณะนั้นคงต้องการจะบ่งบอกสถานที่ตั้งโรงเรียนไปพร้อม ๆ กับชื่อของโรงเรียน จึงได้วงเล็บชื่อหมู่บ้านที่ตั้งโรงเรียนในขณะนั้น เพื่อความสะดวกในการเรียกขาน เช่น โรงเรียนเทศบาล 1 (บ้านแสนเมืองมูล) โรงเรียนเทศบาล 2 (บ้านปงสนุก) (ปัจจุบันคือโรงเรียนบ้านปงสนุก สังกัด สพถ. เขต 1 ลำปาง) โรงเรียนเทศบาล 5 (บ้านศรีบุญเรือง) โรงเรียนเทศบาล 6 (บ้านหัวเวียง) (ปัจจุบันชื่อโรงเรียนเทศบาล 6 (วัดป่ารวก) ) และ “โรงเรียนเทศบาล 4 (บ้านเชียงราย)” สืบเนื่องจากโรงเรียนตั้งอยู่บริเวณย่านหมู่บ้านเชียงราย แต่เดิมเป็นชุมชนของชาวเชียงรายที่อพยพมาตั้งที่อยู่บริเวณนี้ตั้งแต่สมัยที่กอบทัพนครลำปางแห่งราชวงศ์เจ้าเจ็ดตน ขึ้นไปตีเมืองเชียงแสนและพม่า ซึ่งตรงกับสมัยรัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ บริเวณนี้เดิมมีประตูเข้าออกเมือง เรียกว่าประตูเชียงราย โดยเขตกำแพงเมืองเก่า คือตำแหน่งที่ตั้งของตึกแถวอาคารพาณิชย์ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับวัดเชียงรายในปัจจุบัน

หลักฐานเกี่ยวกับชาวเชียงรายที่อพยพมาอยู่ในบริเวณนี้ ได้แก่ บ้านเมงกา ที่มีศาลเมง ศาลเจ้าพ่อและเจดีย์เมง เจดีย์วัดร้างเก่า ปัจจุบันคือถนนที่แยกจากถนนเชียงรายเข้าสู่หมู่บ้านเมงกา ยังคงมีชื่อว่า ถนนเม็งราย ซึ่งเป็นพระนามของกษัตริย์ผู้ก่อตั้งเมืองเชียงราย ชุมชนใหม่รุ่นหลังที่เข้าไปอาศัยอยู่ในปัจจุบันมิได้เรียกบ้านเมงหรือบ้านเชียงรายอีกต่อไปแล้ว เพราะชนรุ่นหลังได้เข้าไปอยู่แทนหมู่บ้านเก่าอันเป็นที่เคย รกร้างมานานแล้ว กอรปกับผู้ที่มาอาศัยอยู่ก็ไม่ได้สืบเชื้อสายมาจากชาวเชียงรายที่อพยพมาแต่เดิม แต่หากผสมผสานกมกลืนไปกับชาวลำปางเสียงแล้ว

ชื่อของสิ่งใด ๆ ก็ตามเป็นเพียงคำนาม ที่ใช้สมมติเรียกแทนสิ่งนี้สิ่งนั้น แก่นหรือความสำคัญไม่ได้อยู่ที่เพียงแค่ชื่อ หากแต่ความสำคัญอยู่ที่เนื้อแท้ของสิ่งนั้นเอง โรงเรียน ก็เช่นเดียวกัน แม้จะมีชื่อเรียกขานใด ๆ ก็ตาม ไม่ได้บ่งบอกถึงคุณภาพของการจัดการศึกษา ได้เลย แต่ผลงานที่แสดงออกมาในทุก ๆ ด้านต่างหากเล่าที่เป็นสิ่งที่ทำให้โรงเรียนมีชื่อเสียง เป็นที่ยอมรับของประชาชนโดยทั่วไป ดังเช่นที่โรงเรียนเทศบาล 4 (บ้านเชียงราย) มีอยู่ในปัจจุบันและแน่นอนว่าในอนาคต ชื่อเสียงของเราจะยังคงคุณภาพและมาตรฐานการศึกษาสืบไป

หมายเหตุ: บทความโดย...ครูณภัทร จิณานุกูล

เครดิตภาพ
http://www.lampang108.com/wb/read.php?tid-5472.html

"หลักฐานเกี่ยวกับชาวเชียงรายที่อพยพมาอยู่ในบริเวณนี้ ได้แก่ บ้านเมงกา
ที่มีศาลเมง ศาลเจ้าพ่อและเจดีย์เมง เจดีย์วัดร้างเก่า
ปัจจุบันคือถนนที่แยกจากถนนเชียงรายเข้าสู่หมู่บ้านเมงกา
ยังคงมีชื่อว่า ถนนเม็งราย ซึ่งเป็นพระนามของกษัตริย์ผู้ก่อตั้งเมืองเชียงราย
ชุมชนใหม่รุ่นหลังที่เข้าไปอาศัยอยู่ในปัจจุบันมิได้เรียกบ้านเมงหรือบ้านเชียงรายอีกต่อไปแล้ว
เพราะชนรุ่นหลังได้เข้าไปอยู่แทนหมู่บ้านเก่าอันเป็นที่เคย รกร้างมานานแล้ว
กอรปกับผู้ที่มาอาศัยอยู่ก็ไม่ได้สืบเชื้อสายมาจากชาวเชียงรายที่อพยพมาแต่เดิม
แต่หากผสมผสานกมกลืนไปกับชาวลำปางเสียงแล้ว"

จากข้อมูลข้างต้น
คำว่า "เมง" หรือ "เม็ง" นี้เกี่ยวข้องกับ พระยาเพชร (เภด) หรือท้าวเภด เจ้าเมืองเชียงราย
ที่นำราษฎรจากเมืองเชียงรายอพยพมาตั้งบ้านเรือนในเมืองลำปาง
ท้าวเภดผู้นี้เป็นขุนนางเชื้อสายเมง (มอญ) เคยรับราชการให้แก่พม่า
โดยนำทหารปราบปรามกลุ่ม "ฟื้นม่าน" ที่ต่อต้านพม่าในล้านนา
นอกจากนี้ยังเป็นแม่ทัพนำไพร่พลเชียงราย-เชียงแสน ช่วยเหลือพม่า
ในสงครามกรุงศรีอยุธยาแตกครั้งที่ 2 พ.ศ.2310
ต่อมา ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าเมืองเชียงรายแทน "ท้าวคำปิว" ที่ก่อกบฏ (แต่ไม่สำเร็จ จึงหนีไปยูนนาน)

ช่วงที่ท้าวเภดปกครองเมืองเชียงรายก็ต้องรับศึกหนัก เนื่องจากถูกกองทัพธนบุรีโจมตี
จนต้องพาผู้หนีหนีไปพึ่งเมืองเชียงตุง
ต่อมาจึงได้พาคนกลับมาตั้งมั่นที่บ้านทุ่งก่อ
แต่เนื่องจากนโยบายที่เข้มงวดของพม่าในการเรียกส่วยและเกณฑ์ไพร่พลเพื่อทำสงครามกับกรุงธนบุรี
ทำให้เจ้าเมืองต่างๆเดือดร้อน
ท้าวเภดจึงร่วมมือกับเจ้าเมืองพะเยา "ฟื้นม่าน" แต่ไม่สำเร็จ
ทั้งสองจึงอพยพไพร่พลหนีมาพึ่งเมืองลำปางของเจ้ากาวิละ
โดยเจ้ากาวิละอนุญาตให้ตั้งบ้านเรือนในเมืองได้

ต่อมา พ.ศ.2386 มีการฟื้นฟูเมืองเชียงรายและพะเยา
เชื้อสายเจ้าเมืองพะเยาจึงนำไพร่พลกลับไปตั้งเมืองใหม่
และเมืองเชียงรายได้ไพร่พลจากเชียงใหม่และลำพูนไปทำการฟื้นฟู
ส่วนชาวเชียงรายที่อพยพมากับท้าวเภดก็ถูกกลืนกลายเป็นชาวลำปางไปตามกาลเวลา

เป็นไปได้ว่าศาลเมง เจดีย์เมง ที่บ้านเชียงราย นครลำปาง
อาจสร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงผู้นำชุมชน คือ ท้าวเภดที่เป็นคนเมง (มอญ) ก็เป็นได้

 :o :o :oเยี่ยมจริงๆครับท่าน ;D ;D ;D

ผมได้ความฮู้จ้าดนักขอบคุณครับ

ขอบคุณมากครับ สงสัยจะหายากเพราะเวลาผ่านมานานร่วม200ปี อย่างตัวผมก็ไม่ใช่เชียงรายแท้ มีอุ๊ยทางแม่ก็อพยพมาจากพะเยา ส่วนทางพ่อก็มาจาก  เชียงใหม่ มาอยู่เชียงรายสมัยอุ๊ยหม่อน

น้องเกยเห็นเจ้า เปิ้นอยู่สระบุรี แต่เปิ้นอู้กำเมืองอย่างเฮาเนี่ย
เปิ้นออกทีวี ลาออกจากก๋านเงินเดือนจ๊าดนัก มาขายอะหยังฮุนิ จ๋ำบ่อได้

แล้วในเชียงรายอย่างหมู่บ้านที่อยู่ห่างใกล สมัยนั้นจะถูกกวาดต้อนไปมั้ยครับ ผมว่าน่าจะมีหลงเหลือสืบเชื้อสายมาถึงปัจจุบันนะ หมายถึงจะพอมีหลงเหลือบ้างในจ.เชียงราย

ถ้าผมมีโอกาสหนา ผมจะขอยกมือไหว้งามๆๆ

ฮื้อกับอ้ายเชียงรายขนานแท้ สักครั้งสำหรับความฮู้

เกี่ยวกับเจียงฮายบ้านเฮา ผมหวังว่าเฮาคงได่ป่ะกันสักคั้งหนอคับอ้าย

ยิ๊นดีเจ๊า ได้ความฮู้ดีๆเพิ่ม ป้อหม่อนแม่หม่อนข้าเจ้าก็อพยพมาจากลำปาง มาอยู่ตี้อำเภอแม่ใจ ตะก่อนก็เป๋นจั๋งหวัดเจียงฮายเฮานี้ละ ท่าจะเป๋นหมู่ตี้หนีไปอยู่ลำปาง ปอบ้านเมืองสงบก็เลยย้ายปิ๊กบ้าน แม่ข้าเจ้าก็บอกแต่ว่าเจื้อเฮาอพยพมาจากลำปาง บ่ะได้บอกเลิ้กไปกว่านั้น

แผนที่ชุมชนบ้านเจียงฮาย นครลำปาง เผื่อไผจะไปแอ่วครับ

ในยุค "เก็บผักใส่ซ้า เก็บข้าใส่เมือง"
คนเมืองเจียงฮายจะอยู่แถวๆวัดเจียงฮาย ฝั่งตะวันออกของน้ำวัง
ส่วนคนเมืองเจียงแสนจะอยู่แถวๆวัดปงสนุก ฝั่งตะวันตกของน้ำวัง

วัดปงสนุก มีหลายจื่อ ได้แก่ วัดศรีจอมไคล วัดเชียงภูมิ วัดพะยาว ตามลำดับ
ส่วนกำว่า "วัดปงสนุก" นั้นใจ้ในยุคเก็บผักใส่ซ้า เก็บข้าใส่เมือง
ที่มีการกวาดต้อนผู้คนจากเจียงแสน
สันนิษฐานว่า เป็นกลุ่มคนจากบ้านปงสนุกที่เจียงแสน
(ปัจจุบัน ยังปรากฏหลักฐานวัดปงสนุกอยู่ที่ฮิมน้ำโขง อ.เจียงแสน จ.เจียงฮาย)

ห้าแยกหอนาฬิก๋า นครลำปางครับ ตะก่อนจะมีคูเมืองตวย แต่เดียวนี้ถมไปเหียละ
ตะก่อนราชการเปิ้นจะเตหอนาฬิก๋านี้ขว้าง แล้วแป๋งใหม่หื้อมันอลังการงานสร้าง
แต่คนลำปางเปิ้นประท้วง เพราะนี่เป็นอาคารเก่าแก่ของเมือง ที่ผูกผันกับประวัติศาสตร์ลำปาง
คนลำปางเปิ้น บ่ละของเก่า บ่เมาของใหม่ครับ บ่าเดียวนี้ตึกเก่าๆในลำปางเปิ้นก็ยังเก็บไว้ บ่ยอมเตกั๋น
เจ่น แถวๆ กาดเก๊าจาว กาดกองต้า บรรยากาศเก่าๆยังคงมีอยู่ ตึกแถวแบบจีนแบบยุโรป
หลังๆมานี้เปิ้นก็จัดเป๋นถนนคนเดินในย่านเมืองเก่า คลาสสิกสุดๆครับ

แม้ลำปางจะบ่ใจ่เมืองใหญ่อย่างเจียงใหม่ แต่เปิ้นก็ปอใจ๋ที่ได้พัฒนาบ้านเมืองในอย่างที่เปิ้นต้องก๋านครับ

ห้าแยกหอนาฬิก๋า นี้บางเตื้อเปิ้นก็ฮ้องว่า ห้าแยกเจียงฮายครับ เพราะเป๋นย่านชุมชนบ้านเจียงฮาย

เครดิตภาพ
http://www.lampangsociety.ob.tc/P17.htm
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=jordan-egypt&month=12-2009&date=06&group=7&gblog=2

เอาฮูปกาดกองต้า ย่านเมืองเก่าลำปางมาหื้อผ่อครับ
เป๋นตัวอย่างการอนุรักษ์เมืองเก่าที่ดีที่หนึ่งเลยครับ
บ่ลืมของเก่า บ่เมาของใหม่ สไตล์คนลำปางครับ

เครดิตฮูป
http://lampangtalk.blogspot.com/2009/07/blog-post_15.html
http://yoso.yonok.ac.th/news/10-%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%94-%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%99.html

ขอบคุณครับ สำหรับความสำหรับความฮู้ อ้ายเชียงรายพันธุ์แท้เก่งแต้ๆเลยครับ

กะทู้ดีๆครับ
ดันหื้อ ;D ;D ;D

อ้ายเฮ้ยขนาด ละอ่อนลำปางตี้อยู่ตั๋วเมืองป๋อแม่มันยังบ่าสอนฮื้อลูกลหานอู้กำเมืองเลย ผ่อเอาเตอะ

เจียงฮายก็เป๋น สีท่าเยี่ยวไทยมันจะหวาน คนบ้านเฮามันเลยมัก

เจ้าก้อว่าจะอั้นเนอะ บ่าเดี่ยวนี้คนเมืองตี้ใหนมันอู้เมืองบ่าได้ นี่เชยขนาด เพราะกลัว่าคนอื่นจะดูแคลนว่าเป็นคนเมือง แต่จะบอกฮื้นะว่า คนจะอี้บ่ามีความมั่นใจ๋ในตั๋วเอง บ่ามีความเป็นตั๋วของตั๋วเอง ขนาด วัฒนธรรม ภาษาตั๋วเองยัง บ่าฮักแล้วจะฮื้ใครมานับถือ

เรื่องนี้ วันใดได้ด่าได้ว่าหมู่ตี้มันกิ๋นเยี่ยว ไปดีหื้อเขาฮู้หนาครับว่า คุณ goodlannagirl เขียนตั๋วเมืองบ่ได้
บ่อั้นถ้าเดียวโดนเขาเล่นประเด็นนี้ แล้วคุณ goodlannagirl จะเถียงสู้เขาบ่แป้

ก๋าว่าอยู่้เจ้า จะตั้งใจ๋เฮียนเขียนตั๋วเมืองหื้อได้ เพราะเป็นภาษาของเฮาเอง
แต่ถ้ามาพิม?จานี้ นะไปหาดาวโหลด ฟ่อนตั๋วเมืองตี้ใหนได้

ขอบคุณครับ  ;D

ระวัง...หอ...กับ...หนา...จะหายไปจากลำปางเน่อ ;D ;D ;D ;D
ฟร้อนตัวเมืองลองมาผ่อตี้กะทู้นี้ครับ
http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=42018.0

คนเหล่านี้(เสาไห้)ภาษาพูดจะออกสำเนียงเหมือน แม่สอด แม่สะเรียง เถิน ดอยเต่า จอมทอง(รุ่นเก่า)
ทุ่งสะเหลี่ยม ฯ   เช่น  จานใส่ข้าว พูดว่า จ๋านใส่เข้า  ขนมปั๋ง รถ ออกเสียงว่า หรด เป็นต้น

ขอร้องเต๊อะมาหัดอู้เมืองกั๋นเต๊อะ

ผมกว่าจะมาหัดอู้ได้ ก็ ม.ปลายแล้ว

กำเมือง คนเมืองบะอู้ แล้วไผจะอู้กำเมือง(วะ) ฮาาาาา นิบ่าเฮ้ยยยย