เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย

ขอค่าวเหน็ดๆๆไว้โพสลงเฟสคับ จัดมานักๆเลยเน้อ อิอิ

ดันๆๆๆ คับ

รอท่าน  civilroom มาตอบหื้อเน้อ ;D ;D

สาวหน้อยบ่ฮัก  บ่ตั๊กบ่จ๋า
สาวเฒ่าบ่มา     ผ่อต๋าซักหน้อย
ฮูปหล่อยหยั่งเฮา   เขาว่าต่ำต้อย
บ่มีคนคอย    เต็กไลค์..

ยามเมื่อมีฮัก ใจ๋ปักถึงเขา สีเนห์เมา ไผเล่าบ่หย้าน
 บ่าได้ยินเสียง ขอเพียงหันบ้าน ก็สุขสำราญ ยิ่งนัก
 ยิ่งได้หันตั๋ว เจ้าหัวคำฟัก กลับสั่นมั่ว ตั๋วคิง
 เลยแลงค่ำมิด ทั่วทิศมืดมิ๋ง หนุ่มสาวจาวญิง หนุงหนิงทั่วห้อง
 ทาแป้งพอกตั๋ว หวีหัวนุ่งหย้อง ต๋ามไฟเมียงมอง แนบชิด
 ลางพ่องอาจจ๋า ปากว่ามุ๊บมิบ ว่ากูแต่งหื้อ ตั๋วงาม
 ไผได้หันแล้ว ใคร่แอ่วใคร่ถาม ทำแป๋งแต่งซว่าม ก๋ำผมจ่มอู้
 แยงซ้ายแยงขวา ฮ่อมฝาฮิมตู้ ผมหงอกฟู รีบจั๊ก
 กลัวเปิ้นมาหัน ปากคันกล่าวตั๊ก ว่าบ่าวเฒ่า เขาแซว

ผมลักอ้ายหนานมาโฟสหื้อครับ บ่าได้แต่งเอง  ;D ;D

ฮักโลภโกรธหลง หมั้นคงหน่ายจ๊ะ มายะใจ๋เศร้า เหงาซึม
 ดวงต๋ามืดมิด ดวงจิตติดถึม ปาหื้อหลงลืม น้ำซึมเอื้อนแห้ง
เชือดเฉือนแข่งขัน ห้ำหั่นกลั่นแกล้ง บ่มีเปื้อนแปง มิ่งมิตร
 
ขึ้นๆลงๆ ลุ่มหลงยาปิ้ษ ต้องคิดไขแก้ ต๋ามตาง
 บ่เสี้ยงแค่นั้น คืนวันสะสาง หื้อได้เบาบาง มีจ๋างมีข้น
 ตี้เป๋นขวากหนาม ต่ำทรามข้ามป้น เล่ห์กลมายา ปาน้อม
 
ฮู้จิตหันใจ๋ ข้านายลายล้อม ตี้อยู่แวดอ้อม ตั๋วเฮา
 ขออย่าได้ท้อ เขาก้อคือเขา เฮาก้อคือเฮา ฮีตเก่าข้าวปั้น
 สิ่งตี้ฮู้หัน มันบ่เตี้ยงหมั้น ปล่อยเวลาวัน ผ่านป๊น
 

เหตุก๋ารณ์ผ่านไป มากมายหลายล้น ขวากหนามข้ามป้น วารี
เมื่ออ้ดก้ออ๊ด เมื่อหนีก่อหนี หื้อผ่านเวที ตี้มันอัดอั้น
 เถิงเติงเวลา กลับมาผูกหมั้น ผูกสายสัมพันธ์ เกี่ยวก๊อง
 
สิ่งตี้ผ่านไป เถิงไห้ฮ่ำฮ้อง มันบ่ปิ้กหว้าย คืนมา
 สิ่งดีจ๋ำไว้ สิ่งฮ้ายนั้นหนา ปล่อยต๋ามเวลา บ่ถ้าอ่วงข้อง
 ผูกมัดโยงใย หัวใจ๋กู้ห้อง หื้อสมดังปอง ครองฮัก
 
คนเฮาเกิดมา ย่อมลาพรากปั๊ด ย่อมต๋ายดั่งอี้ กู้คน
เกิดเป๋นมนุษย์ ไผบ่ล่องหน เกิดมาเป๋นคน บ่ลอกคราบได้
วาจ๋ากำสุด สัตว์อยู่ลุ่มใต้ จ้างม้างัวควาย ก่อแล้ว
 
เป็ดไก่หมูหมา จีวาบ่แค้ว ก้ออยู่บ่ได้ สักอัน
เมื่อเกิดมาแล้ว ก้อต๋ายเหมือนกั๋น อายุไผ๋มัน สังขารบิ่นบั้ง
ข้าทาสเรือนก๋าย บ่าวไพร่นายห้าง ก้อมรณัง ม้วยมิด
 
เมื่อหมดสังขาร ไหว้วานมิ่งมิตร จุ่งสร้างสมอั้น ความดี
เมื่อต๋ายไปแล้ว มอดม้วยเป๋นผี คุณงามความดี จักอยู่สืบสร้าง
ลูกหลานมากหลาย จักได้อวดอ้าง บ่มีเลือนลาง สะง้า
 
เมื่อดวงตะวัน สายัณห์จากฟ้า ลับลาแหล่งหล้า หายไป
 เมื่อเหตุก๋ารณ์นั้น เปลี่ยนผันจ๋างหาย ความรักอาลัย เยื่อใยผูกหมั้น
 เมื่อเฮาฮักกั๋น มีมารขวางกั้น จึ่งต้องมีอัน พรากป๊น
 
ดุเหว่าเก๊าเหมย ขันเลยซ้นซ้น ป้อเฮยจุต้น วอนดี
ฟ้ายกนกฮ้อง ละอองจุ๋มปี๋ สุนทรวาที วลีม่อนหน้อย
จั้กเจิญหื้อใจ๋ ข้านายจ่องห้อย อดกอยผ่อแยง แป๋งกั๊ง
 
ตะวันส่องแสง สีแดงแป๋งซั้ง หลั่งไหลไต่เต้า มัคคี
 ตะวันส่องฟ้า เจิดจ้าแสงสี ทั่วปฐพี โลกี๋โลกกว้าง
 ตะวันสาดสาน เมินนานเคียงข้าง บ่เกยเบาบาง ห่างลี้

ตะวันสาดแสง บ่แหนงหลีกลี้ หื้อหมู่น้องปี้ เจยบาน
 ตะวันต๋อนเจ๊า ส่องเข้าผสาน งามไหนใดปาน จะฮ่ำกำได้
 ตะวันนี้หนา นำปาโลกให้ ก้าวเจริญวัย ย่างย้าย

เวทีจีวัน แปรผันเปลี่ยนค้าย มวลมิตรชิดใกล้ วงค์วาน
เวทีจีวิต ผูกจิตประสาน สุขสมจื้นบาน ตุ๊กผานหมองไหม้
เวทีความหวัง ปาปังฮ่ำไห้ อาทรอาลัย ใจ๋กั๊ด
 
ความฮักเจ้าเอ๋ย ตี้เกยผูกฮัด ปาหื้อกั้งกั๊ด อุรา
 ตะวันชิงพลบ ชิงจบปัญญหา เป๋นสังใดจา บ่มาแป๋งสร้าง

พี่ขอบอกน้อง ที่ปองสายใจ๋ หื้อฮู้ถึงใน หัวใจ๋แห่งข้า
 พี่หลงฮักตั๋ว เจ้าหัวคำหล้า ฮักเจ้าเมินมา มากแล้ว
 ใจ๋พี่ห่วงหา แม่ราฮ่างแค้ว ฮักแล้วบ่ได้ ลืมเลย
 คืนวันค่ำเช้า ใจ๋เมาบ่เหย เกิดมาบ่เกย ฮักไผดั่งอี้
 จะหลอนว่าตั๋ว แม่หัวคำหลี้ คู่เจ้าบ่มี ห่วงไว้
 พี่ขอบอกนาย แม่สายดอกไม้ ปอฮักพี่ได้ ดีจา
 พี่ขอยอดรัก แม่ภักดิ์เสน่หา พิจาราณา ไปมาถี่ถ้วน
 พี่ปอขอนาย อย่าหมายขาดด้วน ลองผ่อหันควร สอดคิด
 พี่หลงเมานาย บ่อายซักนิด ในจิตพี่มั่น หั้นดี
 พี่ขอรอน้อง แม่ฟองเรืองสี แป๋งใจ่ในมี ฮักพี่ซักน้อย
 บ่ฮักนักหลาย ซักป๋ายเกิ่งก้อย ปอยังแควน บ่ร้าย
ปอหื้อดีใจ๋ ดวงทัยจุ่มยว้าย มอกซักแก่นฝ้าย ยังแควน
 พี่หลงฮักน้อง ต๋ามองหวงแหน กัวจายหัวแลน มาขอฟู่เจ้า
 หากมีบ่าวไหน ตางไกล๋มาเฝ้า พี่จักขอเอา หอกต๊ะ
 เอาจ๋นมันต๋าย นอนหงายอ๊ะม๊ะ กล๋างข่วงบ้าน สาวนาง
 ขอนายน้องไท้ จ๋ำไว้อย่าจ๋าง พี่ฮักตั๋วนาง ต่างจ๋ำไว้ด้วย
 กันบ่าได้ตั๋ว แม่บัวลายถ้วย มาอยู่ตวย ชาตินี้
 พี่ควต้องต๋าย เอาก๋ายไปลี้ หลบจากหนี้ เมืองคน
 

ขอเทพารักษ์ มเหสักขา นางอมรา ชั้นฟ้าตังเก้า
 คุ้มครองรักษา ตั๋วนายเพื่อนเจ้า ยอดอโนเชา มิ่งมิตร
 
หื้อสุขสมหวัง เหมือนดั่งเพื่อนคิด อย่าผิดสักข้อ สิ่งอัน
 อุปัทวะ ภัยยะฉก๋รรณ์ เคราะห์ปี๋เดือนวัน บ่หลอนเข้าแถ้ง
 ตั๋วลักขณา ชะต๋าแล้งแห้ง เว้นจากรอมแปง ตั๋วจาย
 
กันว่าขวัญนาย พรากห่างเทศท้อง จุ่งปิ๊กสู่ห้อง ก๋ายา
 ยามเมื่อพลาดพลั้ง สะลั้งลาสา ตกต๋ามมัคคา ทางเตียวไกล๋ใกล้
 หลงในคงคา ธาราลุ่มใต้ ขวัญคืนมาไว อย่าช้า
 
มีใจ๋สำราญ เชยบานสะง้า ขอเพื่อนผู้ข้า อยู่ดี
 อายุวรรณะ พละสุขี เงินทองมากมี ลาภยศหลายขั้น
 ปารถนาใด มักไฝ่ว่าอั้น สมดั่งพรอัน ว่าไว้
 
พวงขะยอม กลิ่นหอมดอกไม้ แมงภู่เผิ้งได้ แอมซอน
 ค่าวร่ำอวยพร สุดต๋อนมอกอี้ เท่านี้วางลง เท่านี้วางลง
 
หมดเสี้ยงสุดปี๋ ลิงดีกล๊าดแกล๊ว ระก๋าไก่แก้ว เติงแล้วดีหลี
 ห้าห้าผ่านป๊น เริ่มต้นแหมปี๋ ห้าหกเลขดี มาแตนแม่นมั่น
 ปี๋เก่าผ่านไป ปี๋ใหม่ขวบขั้น จุจอดเถิงวัน แล้วนั้น
 
เจิญเทพองค์คาน ภูบาลเจื้องจั๊น ทิพย์วิมานหั้น มวลมี
 ขอเทพนิมิตร เปล่งฤทธิ์รังสี เป๋นกำพรมี กำดียอดสร้อย
 ปี๋ใหม่สุขขี โชคดีบ่หน้อย ได้ลาภเลิศลอย ไฝ่มัก
 
มีความสุขใจ๋ สดใสยิ่งนัก ความตุ๊กข์ดั่งอั้น หายไป
 ความเศร้าหมองนี้ หื้อหนีห่างไกล๋ ความสุขสบาย หื้อมีไจ้ไจ้
 ทรัพย์สินเข้าของ เงินคำบาทไต้ หื้อไหลมาจู มากนัก
 
ขอหื้ออยู่ดี ได้มีคนรัก สมมักเตี้ยงมั่น บ่คลาย
 แม่นว่าขายก๊า ได้มาดั่งหมาย สมกับตั๋วนาย ได้กึ๊ดได้สร้าง
 จักกึ๊ดอันได ทันใจ๋ไฝ่อ้าง บ่บกเบาบาง แต๊นั้น

ยิ้มแย้มแจ่มใส แม้นในหมองสร้อย ถึงใจ๋ล่องลอย เหว่ว้า
 
บ่ต้องใส่ใจ๋ เรื่องใดใต้ฟ้า บ่เหงยผ่อหน้า ไผใด
 แม้นจะฮ้อนฮ้าย จิตใจ๋สลาย หื้อนิ่งดูดาย บ่ไปเกี่ยวป้าน
 บ่ห่วงอาลัย เยื่อใยรอบด้าน อยู่ได้ไปวัน อย่างนั้น
 
หวานอมขมกลื๋น บ่ขืนบ่รั้น แม้นจะอัดอั้น อาวรณ์
 หื้อหลบหลีกลี้ ต๋ามตี้ท่านสอน ฤาป้อเครือออน หื้อเยียะอย่างอั้น

เครื่องคอมก็เสีย เลยคลาคลาดแคล้ว บ่ได้มาเข้า หลายวัน
 ก๋ารงานก็นัก มาแวดมาหวัน ตึงบ่ม่วนงัน งานรุมบ่หน้อย
 แวะเข้ากระดาน ผ่อไหนก็จ้อย บ่มีไผมา เอิ้นตั๊ก
 
ถามหาคำญิง เจ้าจี๋ดอกรัก บ่หันแวะเข้า มาไจ
 ป้อจายเหมนั้น ปากั๋นไปไหน เหลียวผ่อตางใด บ่มีไผเข้า
 เลยมาถามหา อี่นายน้องเหน้า สุขใจ๋ก่อจา นาฏน้อง

สิบสี่กุมภา วาเลนไทน์นั้น หมู่เฮาแป๋งปั้น โตยตันกระแส
 ต่างส่งดอกไม้ กุหลาบแดงแจ๋ แสดงความแคร์ แก่กั๋นว่าอั้น
 หนุ่มสาวตังหลาย นัดหมายที่หั้น สุขสันต์ม่วนงัน สันเล้า
 
เสียงฮ้องเพลงสด อ๊ดอ๊ดเอ๊าเอ๊า ญิงจายกิ๋นเหล้า เคล้าเบียร์
 ลางสาวเมาล้ำ ถูกปล้ำถูกเปี๋ย ถูกลูบถูกเลีย เสียตั๋วว่าอั้น
 มางืดแต๊หนา ยังมากึ๊ดสั้น เอาม่วนเมามันส์ เป๋นล้ำ
 
ฮักแก๋มก๋ามา ข้านี้สุดซ้ำ มาจ๊ำใจ๋อั้น ปายใน
 คนไทยแต๊แต๊ จักแก้ไฉน เขาหลงลืมไป หรือใจ๋เขาสู้
 มัวฮักไหลหลง จ๋มลงสุดกู้ ตกอยู่ในฮู ราคะ

ดาวเต็มฟ้า ข้ายังยะก๋าน อยู่ที่ทำงาน แต๊หนาปี้อ้าย
สังง่อมเหงาใจ๋ เป็นดีใค่ให้ ใค่หลับอยู่นี้ วอยวอย
จะหกโมงแล้ว หยังเป็นดีขอย พระพายจอย นอนขดห่มผ้า
หนาวตี๋นคุมตี๋น หนาวหน้าคุมหน้า กอดหมอนข้าง แอมนอน
หมอนข้างแก่นนี้ แทนที่สมร กอดหนุนนอน เตียมคิงคู่ข้าง
อิดอกอิดใจ๋ ยะก๋านบ่ายั้ง ตั้งหกโมงเจ๊า ตะวา
นั่งอยู่สำนัก ออฟฟิศเคหา บ่ไหวละนา ลวดลาก่อนอ้าย...

ไปเต๊อะคนดี ละขว้างปี้ไว้ หื้อตกอยู่ใต้ ความเมา
 กึ๊บทีละก๊ง แม่โขงเหล้าขาว มันก่อตึงเมา แอ่นหลังแอ่นหน้า
 เมื่อหม้ดแฮงเตว ก้อนอนป่าหญ้า นอนต๋ามโต้งนา ป่าแพะ

หน่อไม้หลงปี๋ ยังหวังมีก้าน เพื่อผลิใบบาน ปกพื้น
 
ใต้พสุธา ใฝ่หาความชื้น ยามฝนเหือดแห้ง ครั้งคราว
 ถ้วยคู่กับจ๊อน ฮ้อนคู่กับหนาว สั้นคู่กับยาว หนุ่มสาวคู้ห้อง
 วัวมีคู่ขา ปล๋ายังคู้ข้อง เงินคู่กับทอง แม่นแล้ว

ยอมรับครับน้องโหน่ง เก่งด้านการใช้ภาษา การเกษตร และวิชาการ แต่บ่ฮู้เรื่องแม่ญิงเก่งก่อ

เหน็ดแต้คับท่าน เอามาลงแหมเน้อ อ่านแล้วม่วนดีคับ

........ค่าวบทนี้สามปี๋บ่จบเน้อ......
เจ้ากุมารน้อย ขี้ย้อยหว่างขา คิงไปไหนมา?......ฮาไปป่าเหมี้ยง
คิงปิ๊กมาหยัง?.......ข้าวสารฮาเสี้ยง ฮาจะปิ๊กไป แฮ๋มแล้ว
คิงไปฮอดไหน?....ไปฮอดบ้านแม้ว ตั๊ดตี้บ้าน มูเซอ
ข้าวสะลีแม้ว เป่อเล๊อะเป่อเต๋อ บ่าแต๋งมูเซอ กิ๋นปอบ่เสี้ยง
แล้วคิงปิ๊กมาหยัง?.......ก็ข้าวสารฮาเสี้ยง ฮาจะปิ๊กไป แฮ๋มแล้ว
คิงไปฮอดไหน?....ไปฮอดบ้านแม้ว ตั๊ดตี้บ้าน มูเซอ
ข้าวสะลีแม้ว เป่อเล๊อะเป่อเต๋อ บ่าแต๋งมูเซอ กิ๋นปอบ่เสี้ยง
คิงปิ๊กมาหยัง?.......ข้าวสารฮาเสี้ยง ฮาจะปิ๊กไป แฮ๋มแล้ว
คิงไปฮอดไหน?....ไปฮอดบ้านแม้ว ตั๊ดตี้บ้าน มูเซอ
ข้าวสะลีแม้ว เป่อเล๊อะเป่อเต๋อ บ่าแต๋งมูเซอ กิ๋นปอบ่เสี้ยง
แล้วคิงปิ๊กมาหยัง?.......ก็ข้าวสารฮาเสี้ยง ฮาจะปิ๊กไป แฮ๋มแล้ว
คิงไปฮอดไหน?....ไปฮอดบ้านแม้ว ตั๊ดตี้บ้าน มูเซอ
ข้าวสะลีแม้ว เป่อเล๊อะเป่อเต๋อ บ่าแต๋งมูเซอ กิ๋นปอบ่เสี้ยง
ก็แล้วคิงปิ๊กมาหยัง?.......โอยน่อ...ข้าวสารฮาเสี้ยง ฮาจะปิ๊กไป แฮ๋มแล้ว
คิงไปฮอดไหน?....ไปฮอดบ้านแม้ว ตั๊ดตี้บ้าน มูเซอ
ข้าวสะลีแม้ว เป่อเล๊อะเป่อเต๋อ บ่าแต๋งมูเซอ กิ๋นปอบ่เสี้ยง

#Civilroomเป๋นไผหน้าใสพี้ลี้...เป๋นดีไค่อู้ไค่ตั๊ก
กำอู้กำจ๋าเป๋นน่าดีฮัก...เปิ้นตึงจ่างอู้เป๋นกำ
อู้ค่าวอู้เคือวะจี๋จ๊ดจ๋ำ...เป๋นน้ำเป๋นธรรมไพเราะบ่หน้อย
เป๋นน้อยเป๋นหนานตะหานหนุ่มน้อย... หรือว่าเป๋นครูก๋ำชอล์ค
บ้านอยู่ตี่ไหนหลังใหญ่หลังจ๊อก... ไค่ฮู้จั๊กอั้นปันเกย
กันมีลูกสาวไค่ได้เป๋นเขย... แต่นี่บ่เกยเลยบ่จ่างอู้
ไอ้"หนุ่มวัยทอง"ปุ๋มปองปู้หลู้...ขอตั๊กอู้เต้าอี้เต้านี้ก่อนนายเหย....

:o ;D ;D ;D

ดึกดื่นมาแล้ว พี่แก้วสายใจ๋ บ่าใจ่คนได น้องบ่าวตั๋วน้อย
ตี่มาเอิ้นหา วาจ๋ากล่าวถ้อย ก็มอกไคร่กอยพี่นี้
เดิ้กมาแล้วหนา ขอลาหลีกลี้ คนนี้ฝันดี เน้อครับ
(หัดใหม่คับช่วยแนะนำตวยเน้อท่านผู้รู้ทั้งหลาย)

;D ;D

อ่านผ่อม่วนๆทั้งนั้นเนาะเจ้า ค่าว.. :)

ขอฝากกำอู้ ขอฟู่กำจ๋า ขอไปขอมา หายไปเหียจ้อย....
เอ่อนั่นเต๊อะ!!!!!

บ่ได้หันตั๋ว บ่ได้หันหน้า หันตี๋นจายคาก็แล้ว
บ่ไดหันควาย ขอได้หันแห้ว หื้อแล้วใจ๋ข้า คนเมา
(สำหรับคนตี้ฮักเมาเปิ้นเน้อ)

เอาแห๋มๆชอบๆๆๆ ;D ;D

 ;D ;D ;D

ไพเราะ จังเลยครับ

ขออนุญาติเหล่าท่านเจ้าของค่าวทั้งหลายเอาไปลงเฟสจิ่มเน้อคับ

ผัวเมียตี้ดี ต้องมีหลักก๋าน จ่วยกั๋นทำงาน ขยันเหมือนนก
ผัวเก็บใส่ห่อ เมียหล่อใส่ป๊ก จ่วยยกเตื่อมตุ้ม ตุมลา
ผัวอู้ว่าครับ เมียเจ้านั้นหนา เงินทองไหลมา บ่จ๊า
ถ้าผัวเป็นคิง เมียก็เป็นฮา จ๊าดนี้นั้นกา ย๊ะหยั๋งบ่ขึ้น ย๊ะหยั๋งบ่ขึ้น

อ้ายคำหนานเปิ้ลบ่าได้เขียนค่าวมาเป้นปี๊ล่ะครับ สงสัยเปิ้ลจะบ่ามีสาวหื้อเป็นแรงบันดานใจ๋

ผมก่อรอค่าวแกอยู่นิ  :'( :'( :'(

ขออนุญาติเหล่าท่านเจ้าของค่าวทั้งหลายเอาไปลงเฟสจิ่มเน้อคับ

ขอบคุณไว้ก่อนคับ

อ่านแล้วม่วนดีคับ ขออนุญาติเจ้าของ เอาไปลงเฟสจิ่มเน้อคับ